Wydawca treści
Gospodarka łowiecka
W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.
Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.
OHZ
Nadleśnictwo Kliniska posiada Ośrodek Hodowli Zwierzyny (OHZ), w którym prowadzi samodzielną gospodarkę łowiecką. Ponadto w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa znajduje się ok. 50 tys. ha terenów łowieckich, dzierżawionych przez 6 kół łowieckich. Łowisko Nadleśnictwa Kliniska posiada łączną powierzchnię 16589 ha, w tym 12611 ha zajmuje zwarty kompleks leśny.
Gospodarka łowiecka na terenie Nadleśnictwa ma na celu przede wszystkim dostosowanie liczebności oraz struktury wiekowej i płciowej zwierząt łownych do poziomu, który zapewniłby możliwość realizacji celów hodowli lasu. Oprócz tego zadania z zakresu gospodarki łowieckiej obejmują dokarmianie i utrzymywanie w należytym stanie ambon, a także zakładanie poletek zgryzowych i zaporowych, w celu zatrzymania zwierząt w tych partiach lasu, w których ewentualne szkody byłyby mniejsze i opóźnienia ich wyjścia na pola uprawne.
Główne gatunki zwierzyny, występujące na terenie OHZ to: jeleń, sarna, dzik.
Na terenie OHZ Nadleśnictwa Kliniska istnieją idealne warunki od obserwacji zwierzyny w jej naturalnym środowisku. Wiosną możemy oglądać budzenie się przyrody, pojawianie się młodych zwierząt: cieląt, koźląt, warchlaków, pasiaków, młodych lisków i borsuków. Od czasu do czasu możemy usłyszeć nawoływanie się żurawi lub „chrapanie" słonki.
Latem można obserwować życie „rodzinne" dużych zwierząt: warchlaki podążające grzecznie za lochą w drodze na żer, igraszki młodych koźląt, chmary jeleni żerujące w zbożach – osobno byki i osobno łanie z cielętami a także, od połowy lipca do połowy sierpnia, gody u sarny.
Jesienią widzimy zmianę barw, pojawiają się nowe zapachy, zbliża się czas odlotu niektórych ptaków i zaczyna się magia godów jeleni – rykowiska.
To wszystko czeka na odwiedzających nas rokrocznie myśliwych a także na miłośników przyrody, z zachowaniem niezbędnych warunków bezpieczeństwa.
Tekst P. Rogowski
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Nadleśnictwo Kliniska zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 23870,12 ha.
Lesistość w zasięgu terytorialnym (71 tys. ha) wynosi 33,4%
Lasy Nadleśnictwa tworzy 108 kompleksów. Pomimo pozornie dużej ilości kompleksów, Nadleśnictwo charakteryzuje się zwartymi lasami.
Grunty Nadleśnictwa położone są w sąsiedztwie dużych miast takich jak Szczecin, Stargard, Goleniów.
W zasięgu powiatów: goleniowskiego, stargardzkiego, gryfińskiego i miasta Szczecin grunty położone są w niżej wymienionych gminach:
- Goleniów - 12 552,54 ha
- Maszewo - 208,30 ha
- Stargard - 2965,94 ha
- Kobylanka - 7113,39 ha
- Stara Dąbrowa - 316,32 ha
- Stare Czarnowo - 27,84 ha
oraz w miastach:
- Goleniów – 35,57 ha
- Szczecin - 650,22 ha
Nadleśnictwo Kliniska jest nadleśnictwem jednoobrębowym o nazwie Kliniska w skład którego wchodzi 13 leśnictw: Jankowo, Zabrodzie, Rurzyca, Pucko, Strumiany, Załom, Poczernin, Sowno, Wielgowo, Cisewo, Niedźwiedź, Morawsko, Bącznik.
Pod względem przyrodniczo – leśnym obszar ten wchodzi w skład I Krainy Bałtyckiej, dzielnicy Szczecińskiej, stanowiąc południową część Puszczy Goleniowskiej.
Rzeźba terenu Nadleśnictwa Kliniska ukształtowana została w stadiale pomorskim ostatniego zlodowacenia – w plejstocenie oraz po ustąpieniu lodowca w okresie współczesnym - holocenie.
Powierzchniową warstwę utworów geologicznych obszaru Nadleśnictwa tworzą przede wszystkim utwory czwartorzędowe głównie plejstoceńskie, zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego), stadiału głównego, fazy pomorskiej. Znacznie mniejszą powierzchnię zajmują młodsze utwory-holoceńskie. Są to piaski rzeczne w dolinach cieków i osady organiczne. Część powierzchni zajmują utwory eoliczne. Okres ich powstania określa czwartorzęd nierozdzielny. Tworzyły się one na przełomie plejstocenu i holocenu. Grunty Nadleśnictwa położone są w typie klimatu Krainy Wielkich Dolin, w krainie Szczecińskiej. Charakteryzuje się on tym, iż jest bardziej morski, łagodniejszy. Klimat obszaru Nadleśnictwa jest korzystny dla rozwoju roślinności drzewiastej dzięki łagodnym temperaturom i dużej wilgotności powietrza (wpływ sąsiedztwa Zalewu Szczecińskiego). Gatunki liściaste w takich warunkach klimatycznych mogą zajmować gleby uboższe niż w głębi lądu, znajdując tu dobre warunki wegetacyjne. Średnia temperatura roczna wynosi blisko 90C, zaś długość okresu wegetacyjnego 215 – 220 dni. Częstym zjawiskiem, powstałym w wyniku przemieszczania się obszarów barycznych o znacznej różnicy ciśnień atmosferycznych, są powtarzające się cyklicznie wiatry huraganowe, powodujące znaczne szkody w drzewostanach Nadleśnictwa. Nadleśnictwo Kliniska położone jest w dorzeczu rzeki Odry, w zlewniach rzeki Iny, rzeki Płoni, Jez. Dąbie oraz Jez. Miedwie. Ogólnie można stwierdzić, że klimat obszaru nadleśnictwa jest korzystny dla rozwoju roślinności drzewiastej dzięki łagodnym temperaturom i dużej wilgotności powietrza. Na zagrożenie środowiska przyrodniczego największy wpływ ma obniżający się poziom wód gruntowych, zwierzyna płowa oraz szkodniki owadzie. Istotny negatywny wpływ na lasy Nadleśnictwa Kliniska mają z uwagi na położenie czynniki antropogeniczne.