Wydawca treści Wydawca treści

Zagroda pokazowa konika polskiego w Łęsku

Nasz tabun rezerwatowych koników polskich rośnie w siłę, a także w siłę populacji. Okresowo zachodzi potrzeba przeprowadzania części zwierząt z większej zagrody do osobnej zagrody pokazowej. W przypadku naszej hodowli, robi się to z powodów hodowlanych, jak również dla bezpieczeństwa niektórych osobników, zagrożonych zachowaniem dorosłych ogierów. Nieopodal zagrody hodowlanej na malowniczej łące w dolinie rzeki Iny i obrzeżach lasu w „Zagrodzie pokazowej konika polskiego” przebywają dorastające ogierki oraz zbędne w hodowli klaczki, między innymi z tzw. odmianami (np. gwiazdka na czole, białe przebarwienia na nogach itp.). Koniki oczekują tu na nowych właścicieli, którzy zdecydują się wykorzystać je później w rekreacji czy hipoterapii lub po prostu do wygryzania łąk i pastwisk jako „żywe kosiarki”. W Zagrodzie pokazowej koniki mają do swej dyspozycji łąki i zadrzewienia oraz wiatę chroniącą m.in. od meszek. Stado można obserwować ze specjalnie zbudowanego tarasu widokowego, na który serdecznie zapraszamy!

Zagroda pokazowa konika polskiego znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Kwatery Łowieckiej "Łęsko". Obecnie przebywa tu 8 koników. Znacznie większą ilość koni można spotkać na terenie tzw. dużej zagrody, w której przebywają obecnie trzy stada (zwane tabunami). Wprawdzie trudniej jest je spotkać ale za to ich widok dostarcza dużo radości. Przypominamy także aby nie dokarmiać koni mokrym i zapleśniałym chlebem, w okresie gdy występuje pokrywa śnieżna pracownicy Nadleśnictwa Kliniska systematycznie dostarczają im pokarm w postaci siana w balotach. Także można w małej ilości dać im smakołyki w postaci marchewki bądź jabłka – pamiętajmy jednak iż takie warzywo lub owoc niech wygląda tak jakbyśmy my chcieli je skonsumować z apetytem dla dobra naszych koników i ich brzuchów.

tekst. R.Kucharski, Jan Kurek

 

DOJAZD DO ZAGRODY POKAZOWEJ

 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Wyzwania naszych lasów – korniki

Wyzwania naszych lasów – korniki

Zagrożenia dla środowiska przyrodniczego dzielimy na trzy grupy:

  • Zagrożenia abiotyczne, czyli zagrożenia związane z warunkami klimatycznymi np. susza, wiatr, okiść.
  • Zagrożenia antropogeniczne,  czyli działania człowieka mające negatywny wpływ na środowisko np. emisja zanieczyszczeń, zaśmiecanie lasu, nadmierna eksploracja terenu leśnego.
  • Zagrożenia biotyczne to takie, które są spowodowane działaniem organizmów żywych na drzewostany np. zgryzanie młodych drzewek przez jeleniowate, choroby grzybowe drzew oraz żerowanie szkodników owadzich na drzewach.

 

 W naszym Nadleśnictwie szkodnikami wtórnymi, które zagrażają lasom są m.in. kornik drukarz Ips typographus oraz kornik ostrozębny Ips acuminatus (Gyll.).

Kornik ostrozębny występuje na sośnie, natomiast kornik drukarz głownie na świerku. Są to chrząszcze żerujące na osłabionych drzewach, lecz w czasie gradacji (masowy przyrost liczebności) kornik drukarz atakuje także zdrowe i nieosłabione drzewa, dlatego tak ważnym jest jej zapobieganie.  Na dwudziestometrowym świerku może być nawet 100 000 chrząszczy kornika drukarza. Masowe pojawienie się kornika może skutkować wyginięciem całego lasu.

Metodą zapobiegającą powyższemu zagrożeniu jest wywieszanie pułapek feromonowych mających za zadanie wyłapać korniki wychodzące ze ściółki po zimowaniu.

Kolejną metodą jest także wycinka drzew już zaatakowanych i jak najszybszym wywiezieniu ich z lasu. Z tego względu można zaobserwować pojawiające się w drzewostanach luki, czy zręby, na których przeprowadzane są cięcia sanitarne.

Leśnictwami na naszym terenie, które w ostatnim czasie musiały stoczyć walkę z kornikiem są m.in. Rurzyca, Cisewo, Strumiany, Zabrodzie, czy Bącznik.