Wydawca treści
Zasoby leśne
Ile lasów jest w Nadleśnictwie Kliniska?
Nadleśnictwo Kliniska zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 23 870,41 ha. Lesistość obszaru znajdującego się w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa wynosi 33,4% i jest wyższa niż średnia lesistość kraju.
Jakie drzewostany przeważają w Nadleśnictwie Kliniska?
Na terenach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska przeważają drzewostany iglaste, w których dominującym gatunkiem jest sosna. Występują głównie na siedliskach borowych, stanowiących 74,8 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drzewostany liściaste, z przewagą gatunków takich jak brzoza, olsza, buk, dąb porastają siedliska lasowe i olsowe, stanowiące 25,2% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.
Ile lat mają drzewostany zarządzane przez Nadleśnictwo Kliniska?
Przeciętny wiek drzewostanu w Nadleśnictwie Kliniska wynosi 64 lata. Największą powierzchnię zajmują drzewostany w wieku
41-60 lat – 29,19 %, 61-80 lat – 16,69% i 81-100 lat – 16,96% a najmniejszą powierzchniowo grupę stanowią drzewostany w wieku 141-160 lat i starsze – 0,22 %.
Ile drewna jest w lasach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska?
Przeciętna zasobność drzewostanów zarządzanych przez Nadleśnictwo wynosi 280 m3/ha natomiast łącznie na gruntach leśnych „rośnie” ok. 6 295 845 m3 drewna i wielkość ta, dzięki prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, wciąż rośnie.
Ile warte są lasy?
Lasy są bezcenne. Poza oczywistym pożytkiem w postaci drewna, którego ilość jesteśmy w stanie obliczyć i wycenić, lasy pełnią szereg funkcji, których wartość jest bardzo trudna do oszacowania, jednak z pewnością wielokrotnie przewyższa wartość drewna. Można do nich zaliczyć m. in.:
– przyrodniczą – stanowią najbogatsze i najbardziej zróżnicowane ekosystemy; wpływają na zachowanie i powiększanie bioróżnorodności; – wodochronną – lasy działają jak wielki zbiornik retencyjny poprzez magazynowanie wody i opóźnianie jej spływu powierzchniowego przyczyniając się m. in. do redukowania zagrożenia powodziowego; pełnią również rolę „filtra” ograniczając i przeciwdziałając zanieczyszczeniu wody;
– glebochronną i glebotwórczą – chronią glebę przed nadmierną erozją, mogą być wykorzystywane do rekultywacji gleb zniszczonych np. poprzez górnictwo odkrywkowe;
– redukują negatywny wpływ immisji przemysłowych poprzez wyłapywanie szkodliwych gazów i pyłów;– pełnią funkcję rekreacyjną, wpływając na poprawę zdrowia fizycznego oraz psychicznego ludzi;– i wiele innych.
Tekst: R. Borowski
Najnowsze aktualności
Wyzwania naszych lasów – korniki
Wyzwania naszych lasów – korniki
Kornik drukarz
Kornik drukarz
Kornik ostrozębny
Zagrożenia dla środowiska przyrodniczego dzielimy na trzy grupy:
- Zagrożenia abiotyczne, czyli zagrożenia związane z warunkami klimatycznymi np. susza, wiatr, okiść.
- Zagrożenia antropogeniczne, czyli działania człowieka mające negatywny wpływ na środowisko np. emisja zanieczyszczeń, zaśmiecanie lasu, nadmierna eksploracja terenu leśnego.
- Zagrożenia biotyczne to takie, które są spowodowane działaniem organizmów żywych na drzewostany np. zgryzanie młodych drzewek przez jeleniowate, choroby grzybowe drzew oraz żerowanie szkodników owadzich na drzewach.
W naszym Nadleśnictwie szkodnikami wtórnymi, które zagrażają lasom są m.in. kornik drukarz Ips typographus oraz kornik ostrozębny Ips acuminatus (Gyll.).
Kornik ostrozębny występuje na sośnie, natomiast kornik drukarz głownie na świerku. Są to chrząszcze żerujące na osłabionych drzewach, lecz w czasie gradacji (masowy przyrost liczebności) kornik drukarz atakuje także zdrowe i nieosłabione drzewa, dlatego tak ważnym jest jej zapobieganie. Na dwudziestometrowym świerku może być nawet 100 000 chrząszczy kornika drukarza. Masowe pojawienie się kornika może skutkować wyginięciem całego lasu.
Metodą zapobiegającą powyższemu zagrożeniu jest wywieszanie pułapek feromonowych mających za zadanie wyłapać korniki wychodzące ze ściółki po zimowaniu.
Kolejną metodą jest także wycinka drzew już zaatakowanych i jak najszybszym wywiezieniu ich z lasu. Z tego względu można zaobserwować pojawiające się w drzewostanach luki, czy zręby, na których przeprowadzane są cięcia sanitarne.
Leśnictwami na naszym terenie, które w ostatnim czasie musiały stoczyć walkę z kornikiem są m.in. Rurzyca, Cisewo, Strumiany, Zabrodzie, czy Bącznik.
