Wydawca treści
urządzanie lasu
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot. R.Siarkiewicz-Hoszowski
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot.R.Siarkiewicz-Hoszowski
Podstawą prowadzenia wielofunkcyjnej gospodarki leśnej w Lasach Państwowych, mającej na celu powszechną ochronę lasów, trwałość ich utrzymania przy ciągłym i zrównoważonym wykorzystaniu wszystkich ich funkcji oraz powiększanie zasobów leśnych jest plan urządzenia lasu. Jest to dokument opracowywany dla każdego nadleśnictwa na okres 10 lat (w uzasadnionych przypadkach może być opracowany na okres krótszy, np. w przypadku wystąpienia klęski żywiołowej), zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz określający cele i zadania prowadzonej gospodarki leśnej.
Plany urządzenia lasu wykonywane są przez specjalistyczne jednostki m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Po przeprowadzeniu konsultacji z udziałem społeczeństwa, plany urządzenia lasu zatwierdzane są decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu gospodarowania na terenach leśnych wraz ze wskazaniem celów i zadań do wykonania, uwzględniających zarówno aspekt przyrodniczy jak i ekonomiczny funkcjonowania nadleśnictwa oraz wszystkie funkcje lasu wymaga wykorzystania wiedzy z wielu dziedzin takich jak: ochrona przyrody, botanika, siedliskoznastwo, gleboznawstwo, klimatologia i in.
Sporządzenie planu urządzenia lasu poprzedzają prace terenowe, które polegają na dokładnej inwentaryzacji i ocenie stanu lasu. Wykonawca planu określa takie cechy lasu jak: struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W pracach tych wykorzystuje się najnowsze osiągnięcia techniki jak skaning laserowy, dane pozyskane z analizy zdjęć satelitarnych i lotniczych, NMT, NMPT. Dane uzyskane z pomiarów, analiz i obserwacji odzwierciedlane są m.in. na mapach numerycznych (LMN), będących częścią informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia zebrane dane.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- Opis lasów i gruntów, w tym gruntów przeznaczonych do zalesienia
- Określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi)
- Analizę gospodarki leśnej w minionym okresie
- Program ochrony przyrody
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji urządzania lasu, do pobrania tutaj.
Aktualnie obowiązujący plan urządzenia lasu dla naszego nadleśnictwa, sporządzony na okres od 01.01.2018 r. do 31.12.2027 r. można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Tekst: R.Borowski
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Na zdjęciu widoczny jest młodnik w otoczeniu straodrzewia/fot.arch.nadleśnictwa
Na zdjęciu widoczny jest las bukowy w jesiennej szacie/fot.arch.nadleśnictwa
Nadleśnictwo Kliniska zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 23870,41ha.
Lesistość w zasięgu terytorialnym (71 tys. ha) wynosi 33,4%
Lasy Nadleśnictwa tworzy 108 kompleksów. Pomimo pozornie dużej ilości kompleksów, Nadleśnictwo charakteryzuje się zwartymi lasami.
Grunty Nadleśnictwa położone są w sąsiedztwie dużych miast takich jak Szczecin, Stargard, Goleniów.
W zasięgu powiatów: goleniowskiego, stargardzkiego, gryfińskiego i miasta Szczecin grunty położone są w niżej wymienionych gminach:
- Goleniów - 12 552,56 ha
- Maszewo - 208,30 ha
- Stargard - 2965,94 ha
- Kobylanka - 7113,65 ha
- Stara Dąbrowa - 316,32 ha
- Stare Czarnowo - 27,84 ha
oraz w miastach: ·
- Goleniów – 35,57 ha
- Szczecin - 650,23 ha
Nadleśnictwo Kliniska jest nadleśnictwem jedno obrębowym o nazwie Kliniska w skład którego wchodzi 13 leśnictw: Jankowo, Zabrodzie, Rurzyca, Pucko, Strumiany, Załom, Poczernin, Sowno, Wielgowo, Cisewo, Niedźwiedź, Morawsko, Bącznik.
Pod względem przyrodniczo – leśnym obszar ten wchodzi w skład I Krainy Bałtyckiej, dzielnicy Szczecińskiej, stanowiąc południową część Puszczy Goleniowskiej.
Rzeźba terenu Nadleśnictwa Kliniska ukształtowana została w stadiale pomorskim ostatniego zlodowacenia – w plejstocenie oraz po ustąpieniu lodowca w okresie współczesnym - holocenie.
Powierzchniową warstwę utworów geologicznych obszaru Nadleśnictwa tworzą przede wszystkim utwory czwartorzędowe głównie plejstoceńskie, zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego), stadiału głównego, fazy pomorskiej. Znacznie mniejszą powierzchnię zajmują młodsze utwory-holoceńskie. Są to piaski rzeczne w dolinach cieków i osady organiczne. Część powierzchni zajmują utwory eoliczne. Okres ich powstania określa czwartorzęd nierozdzielny. Tworzyły się one na przełomie plejstocenu i holocenu. Grunty Nadleśnictwa położone są w typie klimatu Krainy Wielkich Dolin, w krainie Szczecińskiej. Charakteryzuje się on tym, iż jest bardziej morski, łagodniejszy. Klimat obszaru Nadleśnictwa jest korzystny dla rozwoju roślinności drzewiastej dzięki łagodnym temperaturom i dużej wilgotności powietrza (wpływ sąsiedztwa Zalewu Szczecińskiego). Gatunki liściaste w takich warunkach klimatycznych mogą zajmować gleby uboższe niż w głębi lądu, znajdując tu dobre warunki wegetacyjne. Średnia temperatura roczna wynosi blisko 90C, zaś długość okresu wegetacyjnego 215 – 220 dni. Częstym zjawiskiem, powstałym w wyniku przemieszczania się obszarów barycznych o znacznej różnicy ciśnień atmosferycznych, są powtarzające się cyklicznie wiatry huraganowe, powodujące znaczne szkody w drzewostanach Nadleśnictwa. Nadleśnictwo Kliniska położone jest w dorzeczu rzeki Odry, w zlewniach rzeki Iny, rzeki Płoni, Jez. Dąbie oraz Jez. Miedwie. Ogólnie można stwierdzić, że klimat obszaru nadleśnictwa jest korzystny dla rozwoju roślinności drzewiastej dzięki łagodnym temperaturom i dużej wilgotności powietrza. Na zagrożenie środowiska przyrodniczego największy wpływ ma obniżający się poziom wód gruntowych, zwierzyna płowa oraz szkodniki owadzie. Istotny negatywny wpływ na lasy Nadleśnictwa Kliniska mają z uwagi na położenie czynniki antropogeniczne.