Wydawca treści Wydawca treści

Położenie

Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Kliniska wynosi 714,12 km² w granicach województwa zachodniopomorskiego i obejmuje teren powiatów i gmin:

Powiat stargardzki:

Gminy: Stargard , Kobylanka, Stara Dąbrowa, Miast Stargard;

Powiat goleniowski:

Gminy: Goleniów, Maszewo, Miasto Goleniów;

Powiat pyrzycki:

Gminy: Pyrzyce, Warnice.

Powiat gryfiński:

Gminy Stare Czarnowo,

Powiat szczeciński:

Gmina Miasto Szczecin.

Nadleśnictwo gospodaruje na należących do Skarbu Państwa gruntach o powierzchni 23 841,68 ha, z których 23 056,46 ha jest gruntami leśnymi (wg stanu na dzień 01.01.2021r.). Tereny te położone są na obszarze stanowiącym trójkąt pomiędzy miastami Szczecin, Goleniów, Stargard. Do głównych szlaków komunikacyjnych przecinających grunty leśne zarządzane przez Nadleśnictwo Kliniska należą drogi: S3/A6, S10, droga wojewódzka 142 „Chociwelka” oraz linie kolejowe relacji Szczecin-Poznań i Szczecin-Świnoujście.

Głównymi ciekami wodnymi na terenie Nadleśnictwa są rzeki Ina i Płonia oraz potok Chełszcząca.

Tereny administrowane przez Nadleśnictwo Kliniska podzielone są na 13 leśnictw. Nadleśnictwo posiada również własną szkółkę leśną oraz Ośrodek Hodowli Zwierzyny.

Zgodnie z regionalizacją przyrodniczo – leśną tereny administrowane przez Nadleśnictwo położone są w:

Krainie I – Bałtyckiej
Mezoregionie – Równiny Wkrzańskiej i Goleniowskiej
Mezoregionie – Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej
Mezoregionie - Równiny Nowogardzkiej                                                                                                                                                         Mezoregionie - Puszczy Pyrzyckiej    

                                                                                                  

 


 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

A już była wiosna!

A już była wiosna!

Wbrew naszym oczekiwaniom, zima postanowiła jeszcze trochę u nas pobyć. A już było tak pięknie, słońce, przyjemne ciepełko i ptaszki śpiewające wszędzie wokół. Kwiecień, jak to plecień, postanowił pokazać, że nie czas jeszcze na cienkie ubrania i odwieszenie kurtek do szaf na następnych kilka miesięcy. Budzimy się przez ostatnie kilka dni i wyglądając przez okno widzimy świeży śnieg. Co prawda znika zazwyczaj do południa, ale takie ma być jeszcze przynajmniej kilka następnych dni.

My, leśnicy, nie mamy jednak już czasu czekać na ciepłą, słoneczną wiosnę. Rośliny nie wstrzymają swego wzrostu i rozwoju liści, a gdy to nastąpi po ociepleniu, to będzie to prawdziwy „wybuch zieloności”. Dlatego też, nie zważając na pogodę zajmujemy się sadzeniem nowego pokolenia lasu wszędzie tam, gdzie utrudnione byłoby jego naturalne odnowienie. Nie zostanie nawet mały kawałek powierzchni, gdzie nie pojawi się młody, a z czasem coraz starszy las. Mamy na to ustawowe 5 lat i ZAWSZE dotrzymujemy tego terminu. I tak już od wielu pokoleń, zarówno lasu, jak i nas leśników, przyczyniamy się do powstania drzewostanów jak najlepiej dostosowanych do siedlisk, jeśli chodzi o skład gatunkowy.

Robimy wszystko, jak tylko potrafimy najlepiej, aby pogodzić wszystkie funkcje lasu.

Te społeczne, ochronne, klimatyczne, wypoczynkowe, jak i te produkcyjne.

Zarówno las, w każdej jego fazie rozwojowej, jak i drewno – najbardziej ekologiczny z surowców, potrzebne są nam wszystkim!

Tekst: R. Siarkiewicz-Hoszowski