Wydawca treści
LKP "Puszcze Szczecińskie"
Od 1 lipca 1996 roku Nadleśnictwo jest częścią Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcze Szczecińskie". Utworzenie Kompleksów Promocyjnych (LKP) było wyrazem nowego podejścia do zasad gospodarowania zasobami leśnymi. LKP powołano w celu wdrażania udoskonalonych zasad oraz metod działań gospodarczych i ochronnych, a także prowadzenia edukacji przyrodniczo-leśnej społeczeństwa.
LKP "Puszcze Szczecińskie" zajmuje powierzchnię 61070 ha, obejmując swoim zasięgiem: Nadleśnictwo Kliniska, Nadleśnictwo Trzebież, Nadleśnictwo Gryfino (obręb leśny Rozdoły), Lasy Miejskie miasta Szczecina oraz Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny "Świdwie".
Od ponad 25 lat Leśny Kompleks Promocyjny przybliża społeczeństwu wiedzę o prowadzonej przez leśników gospodarce leśnej.
Leśny Kompleks Promocyjny "Puszcze Szczecińskie" obejmuje swoim zasięgiem trzy wielkie kompleksy leśne Puszcz: Bukowej, Goleniowskiej i Wkrzańskiej o bardzo zróżnicowanych warunkach przyrodniczo - leśnych.
Specyficznymi cechami LKP "Puszcze Szczecińskie" są:
- kompleks trzech zwartych obszarów puszczańskich o zróżnicowanych warunkach przyrodniczych,
- ważna pozycja tych obszarów w ogólnokrajowym systemie ochrony przyrody,
- zróżnicowane możliwości udostępniania lasów oraz prowadzenia edukacji leśnej,
- położenie w sąsiedztwie dużej aglomeracji miejskiej (Szczecin, Stargard Szczeciński, Goleniów, Gryfino, Police),
- w skład wchodzą lasy miejskie,
- położenie przy granicy polsko - niemieckiej.
W lasach LKP każdy turysta i miłośnik przyrody znajdzie możliwość realizacji swoich pasji i upodobań. Na licznych szlakach turystycznych, konnych i rowerowych ścieżkach można aktywnie wypocząć w bliskim kontakcie z naturą. Obiekty i ścieżki edukacyjne dają możliwość pogłębiania wiedzy przyrodniczej w powiązaniu z jej realizacją w terenie. Każdy, nawet krótki spacer po lesie to wspaniała okazja do odprężenia i regeneracji sił do dalszej pracy i nauki.
Puszcza Goleniowska
Rozległa, polodowcowa równina ciągnąca się wzdłuż wschodnich wybrzeży Jeziora Dąbie i Roztoki Odrzańskiej jest w znacznej części pokryta przez liczącą niemal 60 000 ha Puszczę Goleniowską. Tworzą ją głównie porastające dość ubogie piaszczyste gleby bory sosnowe z nielicznymi fragmentami lasów dębowych, bukowych, olszowych i jesionowych. Charakterystyczną cechą tutejszego krajobrazu jest przecinająca Puszczę z północy na południe dolina rzeki Iny wraz z pasem urokliwych śródleśnych łąk, na których występuje wiele ciekawych zbiorowisk łąkowych i bagiennych, w znacznej części uznanych za użytki ekologiczne. Bardzo ciekawą rzeką jest też Gowienica, która w swym środkowym biegu meandrując w głębokich wąwozach tworzy krajobrazy wyjątkowej urody. Występuje tu też kilka niedużych jezior: Ostrowo, Przybiernowskie, Długie, Trzęsacz, Lewino i Zielonczyn. Liczne obniżenia terenu, szczególnie w południowej części, zajmują rozległe torfowiska z bogatą florą, z licznymi gatunkami rosiczek i storczyków. "Herbowym" ptakiem tego obszaru jest coraz pospolitszy żuraw, najlepiej widzialny i słyszalny w trakcie wiosennych godów. Ubogie, mało przydatne rolniczo gleby były przyczyną, że Puszcza nie podlegała karczunkom, przez stulecia służyła głównie jako teren polowań książąt zachodnio-pomorskich. Świadectwem tych czasów jest istniejący do dziś zameczek myśliwski w Dąbiu. Sprzyjająca łowom obfitość zwierzyny pozostała do dzisiaj – nadal występują tu licznie niemal wszystkie gatunki zwierząt łownych. Rozległe i bezludne bory w okresie wojny trzydziestoletniej stały się nawet siedzibą rozbójniczych band. Dopiero z początkiem XVIII wieku rozpoczął się organizowany przez państwo pruskie proces stopniowego zasiedlania tych terenów. Związane z nim karczunki lasów w pierwszej kolejności dotknęły rosnące na żyźniejszych siedliskach lasy liściaste i mieszane. Przyczyniło się to do powstania dzisiejszej, dość ubogiej i monotonnej struktury lasów Puszczy Goleniowskiej. Dla przywrócenia naturalnego charakteru drzewostanów, od kilkudziesięciu już lat na bardzo dużą skalę prowadzi się tu ich przebudowy, polegające na wprowadzaniu różnych gatunków drzew liściastych tam gdzie rosnąca dotąd sosna zajmuje niewłaściwe dla niej siedliska. W nadleśnictwie prowadzona jest rezerwatowa hodowla konika polskiego. Ich liczący już ponad 40 sztuk tabun, żerując pomaga zachować bioróżnorodność nadrzecznych łąk, oraz zjada zagrażające leśnym uprawom chwasty. Lasy Nadleśnictwa Kliniska zaliczone zostały do dwóch obszarów Dyrektywy Ptasiej oraz trzech obszarów Dyrektywy Siedliskowej sieci Natura 2000. Puszcza Goleniowska jest również jednym z najważniejszych miejsc występowania bielika w Polsce. Dla ochrony tego gatunku i innych dużych ptaków drapieżnych – rybołowa, kani rudej i czarnej oraz orlika krzykliwego utworzono ponad 60 stref chroniących ich miejsca gniazdowania i łowów. Wyjątkowym pomnikiem przyrody tego obszaru jest rosnąca obok siedziby Nadleśnictwa Kliniska, ponad 465-letnia lipa "Anna". Puszcza Goleniowska jest obszarem bardzo atrakcyjnym dla rekreacji ze względu na walory zdrowotne sosnowych borów oraz doskonałe możliwości zbioru jagód i grzybów. Liczne obiekty turystyczne, znakowane szlaki piesze, konne i rowerowe powodują, że dla bardzo wielu mieszkańców Szczecina jest ulubionym miejscem wypoczynku. Wchodząca w skład LKP „Puszcze Szczecińskie" południowa część Puszczy zarządzana przez Nadleśnictwo Kliniska liczy 23 806,49 ha powierzchni, zaś jej południowy skraj tworzy największy kompleks Lasów Miejskich miasta Szczecina położonych po prawej stronie Odry - Uroczyska Dąbie, Wielgowo i Jezierzyce. Przy Nadleśnictwie Kliniska działa Ośrodek Edukacji Przyrodniczo – Leśnej.
Puszcza Wkrzańska
Puszcza Wkrzańska, to ogromny kompleks leśny rozciągający się po obu stronach granicy polsko – niemieckiej, na odcinku od Nowego Warpna do Kołbaskowa. Całkowita powierzchnia Puszczy wynosi około 1550 km2, z czego po stronie polskiej znajduje się tylko 337 km2. Jej nazwa wywodzi się od płynącej po niemieckiej stronie rzeki Wkry (niem. Uecker), a także plemienia Wkrzan zamieszkującego kiedyś te tereny. Lasy polskiej części Puszczy zajmują obszar pomiędzy zachodnią granicą Polski i Zalewem Szczecińskim, a jej południowa część wchodzi w granice Szczecina. Tereny te były zasiedlane już w czasach prehistorycznych czego świadectwem są m.in. obozowisko z VII-VI w. p.n.e.
w okolicach Tanowa, grodziska słowiańskie i kurhanowe cmentarzysko z IX w. koło Dobrej. Z późniejszych czasów pochodzi pałac w Stolcu, w którego parku rośnie największy cis na Pomorzu Zachodnim, o obwodzie niemal 2,5 m.
Jest to obszar bardzo zróżnicowany przyrodniczo. W przeważającej części leży na terenie równinnym urozmaiconym jeziorami, rzekami, łąkami leśnymi, wydmami, bagnami, torfowiskami, a także osadami ludzkimi. Najbardziej wyraźny zespół wydm stanowią Komorze Góry, Piaskowa Góra i Białe Wydmy. Większe obszary torfowiskowe znajdują się nad rzeczką Karpiną i w okolicach jeziora Świdwie. Oprócz największego – jeziora Świdwie, występuje też kilka mniejszych, tj.: Piaski, Karpino, Głębokie, Bartoszewo oraz nadgraniczne: Myśliborskie Małe, Myśliborskie Wielkie i Stolsko. Jeziora otaczają w wielu miejscach torfowiska przejściowe i ekstensywnie użytkowane łąki. Ważniejszymi rzekami przepływającymi przez puszczę są Wkra i Gunica oraz Randow. Około 80% powierzchni Puszczy to bory sosnowe. Porastają one prawie całą środkową i północną część. Na południu i zachodzie więcej jest lasów mieszanych bukowo– sosnowych, a tam gdzie gleba jest bogatsza, nawet lite buczyny i dąbrowy.
Na podmokłych gruntach rosną olszyny z domieszką brzozy. Znajdują się tutaj także torfowiska typu atlantyckiego z brzozą omszoną. Dzisiejsze lasy w przeważającej części są sadzone przez człowieka, ale z zachowaniem naturalnych struktur gatunkowych i wiekowych. Świadczą o tym liczące ponad 150 lat starodrzewia sosnowe w południowej części Puszczy. Tam, gdzie formacją naturalną był las liściasty i mieszany, wciąż rosną stare okazy dębów i buków. Występuje tu wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Odnotowano tu obecność ponad 170 gatunków ptaków, w tym blisko 120 lęgowych. Najcenniejszym obiektem przyrodniczym Puszczy jest rezerwat przyrody „Świdwie"o pow. 891 ha obejmu-jący jezioro Świdwie i przyległe do niego bagna, pola i lasy. Jest to miejsce lęgów, odpoczynku i żerowania licznych gatunków ptactwa. Jego znaczenie dla europejskiej sieci korytarzy ekologicznych spowodowało zaliczenie Puszczy aż do trzech obszarów „Dyrektywy Ptasiej" - dokumentu regulującego ochronę gatunków
i siedlisk w skali europejskiej. Ośrodek Dydaktyczno – Muzealny „Świdwie" sprawuje nadzór nad rezerwatem przyrody oraz prowadzi edukację przyrodniczą.
Obszar Puszczy Wkrzańskiej jest jednocześnie miejscem aktywnego wypoczynku dla mieszkańców Szczecina i Polic - pieszych i rowerowych wypraw oraz zbioru jagód i grzybów. Jezioro Głębokie jest najpopularniejszym w Szczecinie miejscem relaksu nad wodą, zaś otaczające je ścieżki cały rok służą spragnionym ciszy i odpoczynku mieszkańcom miasta. Obok siedziby Nadleśnictwa Trzebież działa od roku 2013-tego Transgraniczny Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Zalesiu gdzie w interaktywny sposób co roku ponad 20 tys. osób poznaje otaczającą nas przyrodę.
Większością obszaru Puszczy (24974 ha) zarządza Nadleśnictwo Trzebież, zaś sam jej południowy skraj wchodzi w skład Lasów Miejskich miasta Szczecina.
Puszcza Bukowa
Rozciągające się wzdłuż południowych granic Szczecina pasmo Wzgórz Bukowych pokrywa licząca 7600 ha Puszcza Bukowa. Sięgające niemal 150 m n.p.m. strome wzgórza pokryte są bukowymi i dębowymi lasami o najwyższej wartości gospodarczej i przyrodniczej. Są one pasem starszych moren mocno przekształconych powierzchniowo przez ostatnie zlodowacenie. W ich wyniku przekraczające znacznie 100 m n.p.m. wzniesienia (najwyższe Bukowiec – 149 m n.p.m) zostały porozcinane siecią głębokich dolin, jarów i parowów, w obniżeniach terenu znajdują się oczka wodne i torfowiska, miejscami licznie występują głazy narzutowe. Wspaniałą ozdobą krajobrazu są liczne, mocno meandrujące potoki,z których największe to Chojnówka, Rudzianka i Kłobucki Potok. Łuskowa budowa geologiczna sprawiła, iż mamy tu do czynienia z ciekawym zjawiskiem zanikania strumieni. W granicach Puszczy znajduje się 13 jezior, z których największe to Jezioro Binowskie (52,4 ha) i Jezioro Glinna (75,6 ha), połączone siecią cieków wodnych z innymi mniejszymi jeziorkami. Na północno - zachodnim skraju Puszczy znajduje się malownicze Jezioro Szmaragdowe (2,6 ha), które powstało w miejscu zalanej w 1925 roku kopalni wapieni kredowych.
Urozmaicona rzeźba terenu oraz różnorodne warunki mikroklimatyczne uwarunkowały kształtowanie się różnych siedlisk, co z kolei umożliwiło wykształcenie się rozmaitych zbiorowisk roślinnych. Największą powierzchnię na terenie Puszczy zajmują oczywiście lasy, a ich najważniejszym składnikiem jest buczyna pomorska. Drugim pod względem zajmowanej powierzchni gatunkiem jest dąb, w wielu miejscach występują też olsze, graby, jesiony, brzozy. W zachodniej części Puszczy, w miarę zbliżania się do doliny Odry szybko zwiększa się udział sosny. Miejscami występują też sztucznie wprowadzone do drzewostanów świerki i modrzewie. Gatunki takie jak wiąz, osika czy jawor są znacznie rzadsze i występują na ogół tylko w formie jednostkowych domieszek. W obniżeniach terenu występują liczne, choć niewielkie torfowiska niskie i przejściowe. Wyróżniono tutaj 13 leśnych i 73 nieleśne zespoły florystyczne z 1100 gatunkami roślin naczyniowych, w tym 58 prawnie chronionymi i 210 gatunkami fauny prawnie chronionej. Najcenniejsze wartości przyrodnicze chronione są w sześciu rezerwatach leśnych na powierzchni ponad 700 ha.
W położonym na południowym skraju Puszczy Bukowej Ogrodzie Dendrologicznym w Glinnej rośnie wiele gatunków egzotycznych drzew i krzewów, nigdzie indziej nie przetrzymujących warunków naszych zim. Rośnie tutaj ponad 1100 egzemplarzy niemal 800 gatunków drzew i krzewów. Szczególnie bogato reprezentowana jest dendroflora Ameryki północnej oraz Azji południowo –wschodniej. Pierwszą rocznicę śmierci Jana Pawła II uczczono posadzeniem w ogrodzie „Dębu papieskiego" oraz umieszczeniem pamiątkowego głazu i tablicy. Obok Ogrodu mieści się Punkt Informacji Przyrodniczo – Leśnej Nadleśnictwa Gryfino.
Piękne stare drzewostany z bogatą florą i fauną, pomnikowymi drzewami i licznymi jeziorami są dla mieszkańców Szczecina ulubionym obszarem rekreacji i turystyki. Liczne obiekty turystyczne, a także gęsta sieć szlaków turystycznych ułatwiają bliższy kontakt z przyrodą. Dla ochrony walorów krajobrazowych tego obszaru w roku 1981 roku utworzono Szczeciński Park Krajobrazowy „Puszcza Bukowa", a od roku 2005 Puszcza wchodzi w skład obszarów Dyrektywy Siedliskowej sieci „NATURA 2000". Teren Puszczy Bukowej jest zarządzany przez Nadleśnictwo Gryfino, jedynie jej północno - zachodni skraj stanowi własność Gminy Miasto Szczecin.
Najnowsze aktualności
Choinka dla życia
Choinka dla życia
W czwartek 16 grudnia 2021r. każdy, kto zechce przekazać wyjątkowy dar krwi, będzie mógł wziąć udział w ogólnopolskiej akcji „Choinka dla życia”. Dla krwiodawców leśnicy przygotowali świąteczne, naturalne drzewka.
Lasy Państwowe wspólnie z Narodowym Centrum Krwi przygotowały akcję promującą ideę honorowego krwiodawstwa. Dawcy krwi, którzy 16 grudnia oddadzą krew lub jej składniki, otrzymają naturalne drzewka świąteczne. Akcja odbędzie się we współpracy z Regionalnymi Centrami Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, łącznie w ponad 40 punktach w całej Polsce. Szczegółowe informacje i mapa, gdzie można oddać krew w ramach akcji, dostępne
są na stronie www.choinkadlazycia.pl.
- "Święta to piękny, rodzinny czas. W wielu domach stanie bożonarodzeniowa choinka. Ważne, by było to naturalne drzewko, pachnące lasem. Proponując takie drzewka, chcemy zachęcić ludzi, by w te święta podarowali wyjątkowy prezent, jakim jest bezcenny dar życia w postaci krwi" - powiedział Józef Kubica, p.o. dyrektora generalnego Lasów Państwowych.
Krwiodawstwo to misja i odpowiedzialność. Świadomość uratowania komuś życia jest jedną
z najistotniejszych wartości honorowego krwiodawstwa, a krew jest najcenniejszym darem, jaki może podarować człowiek.
– "Krew jest jednym z najbardziej pożądanych „leków”, którego niczym nie można zastąpić. Tylko dzięki ofiarności Honorowych Dawców Krwi możliwe jest niesienie pomocy pacjentom, którzy wymagają leczenia krwią i jej składnikami. Cieszę się, że Lasy Państwowe dostrzegają potrzebę wsparcia działań promujących honorowe krwiodawstwo. Jest to dowód na to, że krwiodawstwo jest bliskie sercom wielu ludzi." – podkreśliła Małgorzata Lorek, dyrektor Narodowego Centrum Krwi.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie wspólnie z Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Szczecinie zaprasza wszystkich krwiodawców 16 grudnia 2021r. w dwa miejsca, gdzie zostanie przeprowadzona akcja „Choinka dla życia” i gdzie czekać będą pachnące, zielone drzewka od leśników z Nadleśnictwa Myślibórz, RDLP w Szczecinie:
- w Szczecinie, przy Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK),
al. Wojska Polskiego 80/82, od godz. 7.15; - w Myśliborzu, przy ul. Pionierów 13, w godz. 09:00 – 13:00 (ambulans mobilny).
Drzewka z Lasów Państwowych pochodzą ze specjalnych plantacji choinkowych. Najczęściej
są to miejsca w lesie, na których nie mogą rosnąć wysokie drzewa, np. pod liniami energetycznymi. By ograniczyć liczbę niewykorzystanych drzewek do minimum, choinki
są cięte i dostarczane na bieżąco. Naturalne choinki po świętach można pozostawić przy śmietniku, skąd zostaną odebrane jako odpady komunalne. Można także we własnym zakresie oddać drzewko do gminnego punktu zbiórki odpadów jako odpad biodegradowalny. Drzewka muszą być pozbawione wszystkich ozdób.
***
Informacje dla krwiodawców:
Krew i jej składniki mogą oddawać osoby pomiędzy 18. a 65. rokiem życia, które ważą co najmniej 50 kilogramów, u których
w ciągu ostatnich 6 miesięcy nie wykonano akupunktury, tatuażu, przekłucia uszu lub innych części ciała, nie miały wykonanych zabiegów operacyjnych, endoskopowych i innych diagnostycznych badań (np. gastroskopii, panendoskopii, artroskopii, laparoskopii) oraz nie były leczone krwią i jej składnikami.
Jednorazowo pobiera się 450 ml pełnej krwi. Samo pobranie trwa zwykle ok. 10 minut. Należy do tego doliczyć czas konieczny na wypełnienie ankiety, rejestrację, badania i wywiad lekarski – w sumie ok. 40-60 minut. W ciągu roku kobiety mogą oddawać krew metodą konwencjonalną nie częściej niż cztery razy (450 ml), a mężczyźni – maksymalnie sześć (450 ml).
W dniu oddania krwi trzeba być wyspanym, wypoczętym i zdrowym - nie mieć objawów przeziębienia, nie przyjmować żadnych leków (zasada ta nie dotyczy środków antykoncepcyjnych). Przed przyjściem do Centrum Krwiodawstwa
i Krwiolecznictwa należy zjeść lekkostrawny posiłek, wypić ok. 2 l płynów (w ciągu 24 godzin przed pobraniem) i wziąć
ze sobą dokument ze zdjęciem, najlepiej dowód osobisty. Przed oddaniem krwi należy także ograniczyć palenie papierosów
i nie pić alkoholu, również w dniu poprzedzającym oddanie krwi.