Wydawca treści
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.
Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.
Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
- w Krainie Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
- w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.
Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):
| - siedliska borowe | - 51,3 |
| - siedliska lasowe | - 44,2 |
| - olsy | - 4,5. |
Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):
| - sosna | - 77,6 |
| - świerk, daglezja | - 2,4 |
| - buk | - 5,0 |
| - dąb | - 5,6 |
| - brzoza | - 3,6 |
| - olsza | - 5,5 |
| - grab | - 0,1 |
| - pozostałe gatunki liściaste | - 0,2. |
Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.
Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.
Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.
Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie
Najnowsze aktualności
Zima w Puszczy Goleniowskiej
Zima w Puszczy Goleniowskiej
W lasach Puszczy Goleniowskiej nastała prawdziwa zima. Długowyczekiwany przez wszystkich śnieg, w końcu pokrył swym białym puchem korony i pnie drzew, niższe drzewa i krzewy oraz ściółkę leśną.
Warto przypomnieć, że śnieg jest opadem atmosferycznym. Powstaje w chmurach, gdzie w wyniku resublimacji para wodna krystalizuje się tworząc kryształki lodu. Następnie łączy się w płatki śniegu, a po opadnięciu na ziemię tworzy pokrywę śnieżną.
Język polski obfituje w wiele nazw i definicji zjawisk atmosferycznych. Wyróżniamy różne rodzaje opadów śnieżnych. Najbardziej spektakularne i efektowne są śnieżyce, czyli obfite opady śniegu. W połączeniu z silnym wiatrem tworzą zawieje. W przypadku występowania już pokrywy śnieżnej w połączeniu z silnym wiatrem powstaje zamieć śnieżna, która może być niebezpieczna ze względu na ograniczenie widoczności. Drobny opad w postaci małych ziarenek lodu poniżej średnicy 1 mm to śnieg ziarnisty. Większy opad kulistych bryłek (od 1 do 15 mm) tworzy krup śnieżne. Natomiast mogące wystąpić przez cały rok opadające bryłki lodu powyżej 15 mm to nic innego jak grad.
Zima to doskonały czas na spacery oraz edukację. Pokrywa śnieżna z radością informuje nas o żyjących w lesie dzkich zwierzętach, dzięki tropom widocznym na śniegu.
Zachęcamy do pobrania oraz korzystania podczas leśnych, zimowych wędrówek z kluczu do ropoznawania tropów zwierząt "Czyj to trop". W mgnieniu oka nudny spacer stanie się ciekawą, edukacyjną przygodą.
