Wydawca treści
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.
Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.
Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
- w Krainie Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
- w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.
Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):
| - siedliska borowe | - 51,3 |
| - siedliska lasowe | - 44,2 |
| - olsy | - 4,5. |
Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):
| - sosna | - 77,6 |
| - świerk, daglezja | - 2,4 |
| - buk | - 5,0 |
| - dąb | - 5,6 |
| - brzoza | - 3,6 |
| - olsza | - 5,5 |
| - grab | - 0,1 |
| - pozostałe gatunki liściaste | - 0,2. |
Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.
Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.
Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.
Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie
Najnowsze aktualności
Półmetek sezonu pożarowego
Półmetek sezonu pożarowego
Zdjęcie przedstawia pożar pokrywy gleby na terenie Leśnictwa Morawsko
Zdjęcie przedstawia akcję dogaszania pożarzyska na terenie Leśnictwa Morawsko
Zdjęcie przedstawia powierzchnię spaloną na terenie Leśnictwa Pucko
Temperatura powietrza sięgająca 30°C, wilgotność ścioły w granicach 10 % oraz brak opadów to czynniki, które sprawiają, że poziom zagrożenia pożarowego w lasach był w ciągu ostatnich dni na maksymalnym poziomie. Od początku trwania sezonu, tj. od połowy marca, zaewidencjonowaliśmy na terenach leśnych 24 pożary,
a spaleniu uległa pokrywa gleby na łącznej powierzchni 1,11 ha. To ilościowo prawie dwukrotnie niższy wynik, niż w ubiegłym roku o tej samej porze.
Przyczyną większości zdarzeń jest używanie otwartego ognia w lesie i bezpośrednio przy jego granicy - pomimo bezwzględnego zakazu. Mamy w ostatnim czasie do czynienia również z serią podpaleń na terenie leśnictw Niedźwiedź
i Morawsko. Wynikiem tego było wystąpienie aż jedenastu pożarów w bardzo bliskiej odległości od siebie. Tylko dzięki znakomitej reakcji dyspozytorów Punktu Alarmowo-Dyspozycyjnego oraz szybkiemu dotarciu na miejsce zdarzenia pierwszych sił i środków, w postaci jednostek OSP i PSP, a także samolotów gaśniczych, pożary udało się ugasić w zarodku bądź zostały sklasyfikowane jako małe.
POŻAR LASU – CIEKAWOSTKI
Średnia temperatura zapłonu materiałów leśnych wynosi 260-280 °C
dla porównania:
zapałka płonie w temp. 800 °C, a papieros w temp. 560 °C
Średnia emisja z 1 kg spalonej leśnej materii uwalnia do atmosfery ok. 1,6 kg CO2
patrząc na większą skalę:
1 ha wypalonego lasu emituje średnio 117 000 kg CO2
Ogień w lesie sosnowym objętym pożarem może sięgać nawet 30 m powyżej wierzchołków drzew.
Tekst i foto M.Hapnik-Ciechalska
