Wydawca treści
Historia nadleśnictwa
Obejście nadleśnictwa składało się z: dwupiętrowego domu mieszkalnego z poddaszem i tarasem, budynku biurowego, obory, warsztatu kołodziejskiego, garażu, stodoły, parku i pastwiska. Na podwórzu znajdował się stojący do dziś pomnik przyrody–sędziwa lipa. Budynek obecnego nadleśnictwa wybudowano w 1910 roku.
Na przełomie XIX i XX wieku Nadleśnictwem kierował Królewski Nadleśniczy Eugen Kruger. Po nim nadleśnictwo przejął Nadleśniczy Scherließ i kierował nim do 01.08.1939. W okresie wojny Nadleśnictwem zarządzał Rudi Brehm aż do 05.03.1945r.Nadleśnictwo liczyło wówczas 5000 hektarów i było podzielone na 5 leśnictw: Püttkrug (Pucice), Rörchen (Rurka), Hornskrug (Rzęśnica – miejscowość nie istnieje a była w miejscu skrzyżowania drogi krajowej nr 3 z drogą do Załomia), Unter Karlsbach (Łęsko),Ober Karlsbach. Na 98 % powierzchni rosła sosna. Resztę stanowiły dąb i buk – po 1%. Pracownikami Nadleśnictwa była ludność z okolicznych miejscowości. W okresie wojny pracowało 30 francuskich jeńców wojennych.
Granice nadleśnictwa:
- zachodnia – Hornskrug (Rzęśnica) – Nadleśnictwo - Püttkrug (Pucice) – dworzec w Rurce – od dworca 2,5 km w kierunku Goleniowa
- północna – od tamtego punktu aż do Iny
- wschodnia – wzdłuż Iny do Ober Karlsbach i Sowna (Hinzendorf)
- południowa – autostradą Szczecin – Stargard do Rzęśnicy
Z relacji syna nadleśniczego Gerda Brehme wynika, że nadleśnictwo nie ucierpiało na skutek nalotów aliantów na Szczecin i okolice. Jedynym nalotem zagrażającym lasom Nadleśnictwa było bombardowanie, powstałej w latach 30-tych XX wieku, fabryki silników lotniczych Junkersa. Już wtedy na terenie Nadleśnictwa znajdowały się 2 wieże strażackie widoko-meldunkowe wyposażone w łączność telefoniczną!!! Jedna z nich znajdowała się w Rzęśnicy, druga w Łęsku w Załomiu. Na terenie obecnej siedziby nadleśnictwa wcześniej zlokalizowany był klasztor. Obiekt, w którym obecnie mieści się biuro Nadleśnictwa Kliniska w okresie przed II wojną światową był budynkiem mieszkalnym, w którym mieszkał nadleśniczy z rodziną. Obok budynku obecnego nadleśnictwa w lesie w kierunku południowo-wschodnim znajdował się grobowiec z XIX wieku wykonany z czarnego marmuru (zniszczony przez wandali w latach 1975-1980), w którym spoczywały szczątki jednego z nadleśniczych. Obok pomnika przyrody – „Lipy Anny" znajdowały się dobrze wychłodzone piwnice używane jako miejsce przechowywania żywności. Budynek został przeznaczony na biuro nadleśnictwa w latach 60-tych, w części na biuro, a w części na mieszkania nadleśniczego i głównego księgowego. W miarę rozrostu obsady nadleśnictwa mieszkania były likwidowane i ostatecznie w 1997 roku budynek w całości przeznaczono na biura i pod obiekty LKP-u.Wcześniej nadleśnictwo mieściło się w innym budynku na terenie wsi Kliniska. Biuro nadleśnictwa mieściło się w obiekcie, w którym obecnie znajduje się sala wystawowa i sala edukacyjna.
HISTORIA OD 1945 ROKU
Nadleśnictwo Kliniska zostało utworzone w 1945r. pod nazwą Wrzosowa, z byłych terenów leśnych stanowiących grunty Lasów Państwowych oraz lasów upaństwowionych w skład których weszły lasy miasta Szczecin Dąbie, miasta Stargard jak również prywatnej własności majątkowej i wiejskiej.
Pierwotna powierzchnia nadleśnictwa wynikająca z prowizorycznego planu urządzania lasu opracowanego na lata 1952-1964 wynosiła 8744 ha.
Gospodarka pierwszych lat okresu powojennego charakteryzowała się dążeniem do likwidacji szkód z okresu wojny.
Na terenie dawnego Nadleśnictwa Wielgowo utworzonego w 1945r. z uwagi na skutki działań powojennych – wielkoobszarowe pożary terenów leśnych o powierzchni ponad 1000 ha drzewostanów sosnowych realizowano odnowienia w wyniku czego powstały dwa duże kompleksy równowiekowych drzewostanów sosnowych stanowiących znaczną część obecnego Leśnictwa Wielgowo i Leśnictwa Załom.
Przystąpiono do odnowień zaległych halizn oraz usuwania płazowizn.
W latach 1955-1962 występowały zagrożenia od szkodników pierwotnych (szczygonia chojnówka i poproch cetyniak), które zwalczono chemicznie na powierzchni 330 ha.
Nadleśnictwo Kliniska w aktualnych granicach zostało utworzone z dniem 01 kwietnia 1972r. z połączenia dawnych Nadleśnictw: Kliniska, Wielgowo i południowej części Nadleśnictwa Goleniów. Grunty nadleśnictwa położone są w województwie zachodniopomorskim.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Kliniska wynosi 71341 ha i obejmuje teren gmin: Goleniów, Stargard, Kobylanka, Maszewo, Stara Dąbrowa, Stare Czarnowo oraz miast: Szczecin i Goleniów.
Najnowsze aktualności
W malinowym chruśniaku…
W malinowym chruśniaku…
Kolejną rośliną z pysznymi i soczystymi owocami, którą możemy spotkać w lesie jest Malina właściwa ( Rubus idaeus L.)
Jest to krzew pospolicie występujący na terenie całej Polski, dorastajacy do ok. 2 metrów wysokosci. Można ją spotkać w lasach, leśnych polanach, zaroślach, na zrębach oraz górskich zboczach. Chętnie uprawiana jest również w przydomowych ogrodach.
Na zdjęciu widoczna: Malina właściwa Na zdjęciu widoczna: Malina właściwa hodowana w ogrodzie
Choć owoce leśnej maliny są znacznie mniejsze i nie mają tak intensywnej barwy od tej hodowanej w ogrodzie, za to są o wiele słodsze. Trzeba tylko uważać w trakcie zbiorów, ponieważ dość często owoce okazują się być robaczywe.
Niemniej jednak wybierając się do lasu po zbiory nie wrócimy z pustymi rękoma, ponieważ oprócz owoców można zbierać również liście. Najlepsze są te z młodych pędów. Pamiętajmy tylko by podczas zbiorów nie niszczyć krzewów i nie obrywać wszystkich liści.!
Owoce są bogatym źródłem witamin C, E, B1, B2, B6, a także pektyn, antocyjanów, cukrów, kwasów organicznych oraz wapnia, żelaza, potasu i magnezu. Działają przeciwgorączkowo i napotnie, wzmacniając organizm. Nie bez powodów najlepszym lekarstwem na grypę jest gorąca herbata z sokiem malinowym 😊.
Fot. K. Jakubowska
Podobne właściwości posiadają liście, zawierają kwas mlekowy, kwas bursztynowy i nienasycone kwasy tłuszczowe oraz garbniki. Idealnie nadają się do suszenia i w połączeniu z liśćmi poziomek lub jeżyn tworzą zdrowy napar mający właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne, świetnie wpływają na przemianę materii oraz dobrze się sprawdzą do płukania bolącego gardła.
Zbierajmy tylko dojrzałe owoce, przejrzałe zostawiajmy na krzewie, ponieważ są też wielkim przysmakiem zwierząt m.in. ptaków, a także saren.
Walory smakowe owoców są często wykorzystywane w kuchni. Soczyste owoce można spożywać na surowo i po przetworzeniu jako sok, konfitury, dżem, galaretki a także jako dodatek do wypieków.
Sok malinowy
Składniki:
- 1 kg świeżych malin
- 350 g cukru
Oczyszczone maliny wsypać do garnka z dodatkiem cukru, wlać 1/2 szklanki wody. Zagotować na średnim ogniu co chwilę mieszając drewnianą łyżką. Zmniejszyć ogień i gotować dalej rozgniatając łyżką maliny. Gdy wszystkie maliny się rozpadną odstawić garnek z ognia.
Tak przygotowaną pulpę przełożyć na duże sito wyłożone gazą, i zostawić na kilka minut aby sok samoistnie spłynął do garnka, można delikatnie mieszać łyżką aby ściekła reszta soku.
Uzyskany sok malinowy jeszcze raz doprowadź do wrzenia, a następnie przelać do słoiczków lub buteleczek, zakręć je, odwróć zakrętką do dołu i zostaw do ostygnięcia. Nakrętka powinna się zrobić wklęsła – to znak, że sok jest dobrze zamknięty. Przechowywać w zacienionym miejscu np. piwnicy.
Pozostałe maliny można przetrzeć przez drobne sito uzyskując mus malinowy, idealny do lodów lub naleśników.
SMACZNEGO 😊