Asset Publisher
Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy
Na zdjęciu widoczne jest ZPK "Torfowisko Reptowo"/fot. M.Jaguś
Na zdjęciu widoczny jest obszar po renaturyzacji brzozy na ZPK "Torfowisko Reptowo", oddz.724a/fot.M.Jaguś
Na zdjęciu widoczny jest ZPK podtopiony fragment Torfowiska Reptowo/fot. M.Jaguś
Na zdjęciu widoczny jest ZPK podtopiony fragment Torfowiska Reptowo/fot.M.Jaguś
Na zdjęciu widoczny jest próg piętrzący, spowalniającyodpływ wody z Torfowiska Reptowo/fot.M.Jaguś
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy – forma ochrony przyrody w Polsce. Ustawa o ochronie przyrody z 2004 roku definiuje je jako „fragmenty krajobrazu naturalnego i kulturowego zasługujące na ochronę ze względu na ich walory widokowe i estetyczne”. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy wyznacza się w celu ochrony wyjątkowo cennych fragmentów krajobrazu naturalnego i kulturowego, dla zachowania jego wartości przyrodniczych, kulturowych i estetycznych. Działalność na terenach objętych tą formą ochrony uwarunkowana jest opracowaniem dla nich planu zagospodarowania przestrzennego, który uwzględni postulaty przyrodników i historyków. Według danych z 31 grudnia 2018 roku liczba zespołów przyrodniczo-krajobrazowych w Polsce wynosiła 331, które zajmowały powierzchnię 118 911,1 ha.
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Torfowisko Reptowo"
Obiektem szczególnie cennym pod względem przyrodniczym, wyróżniającym Nadleśnictwo Kliniska, jest unikalne Torfowisko Reptowo, zaliczane do torfowisk bałtyckich. Położone jest na południowym krańcu Puszczy Goleniowskiej i należy do jednego z największych obiektów tego typu na Pomorzu. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Torfowisko Reptowo" został utworzony w 2007 roku, chroni pozostałości dużego torfowiska wysokiego Reptowo. Powierzchnia terenu chronionego wynosi 462,09 ha.
Torfowisko Reptowo obejmuje obszar ok. 10 km2, który to w przeważającej części wyłączony jest z prowadzenia gospodarki leśnej.
Szata roślinna torfowiska zróżnicowana jest w zależności od dostępności wody. W miejscach przesuszonych zlokalizowane są zbiorowiska zdegradowanego boru bagiennego, budowane w warstwie drzew przez sosnę zwyczajną Pinus sylvestris z domieszką brzozy omszonej Betula pubescens. W runie często występują płaty widłaka jałowcowatego Lycopodium annotinum. W miejscach bardziej wilgotnych, gdzie od jesieni do późnej wiosny poziom wody gruntowej sięga powierzchni podłoża, wykształciły się fitocenozy, w których dominuje brzoza omszona, z torfowcami i wełnianką w runie.
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Park Leśny w Strudze"
Cenny krajobraz naturalny w dolinie rzeki Płoni na granicy strefy ochronnej Parku Krajobrazowego. W zarządzie Nadleśnictwa Kliniska powierzchnia ZPK wynosi 0,58 ha.
Asset Publisher
„Podsumowanie akcji bezpośredniej w ochronie przeciwpożarowej lasu w roku 2024”
„Podsumowanie akcji bezpośredniej w ochronie przeciwpożarowej lasu w roku 2024”
Dogaszanie pożarzyska na terenie leśnictwa Poczernin
Pożar pokrywy gleby na terenie leśnictwa Wielgowo
Pożar lasu na terenie leśnictwa Załom
Sezon pożarowy 2024 okazał się kolejnym, bardzo wymagającym na przestrzeni ostatnich latach, głównie ze względu na występujące okresowo wyjątkowo ekstremalne warunki atmosferyczne, które znacznie zwiększały ryzyko powstawania pożarów. Mimo tych trudności, dzięki sprawnemu zarządzaniu i zaangażowaniu wszystkich służb, udało się skutecznie ograniczyć skutki działania żywiołu na terenie Nadleśnictwa Kliniska.
W minionej akcji bezpośredniej w ochronie ppoż. lasu na terenie Nadleśnictwa powstało łącznie 45 pożarów, które objęły powierzchnię 3,32 ha. Dzięki szybkiej reakcji i pełnemu profesjonalizmowi wszystkich osób biorących udział w akcjach gaśniczych na terenach leśnych, średnia powierzchnia jednego pożaru wyniosła zaledwie 0,07 ha, charakteryzując pożar jako mały. To wyjątkowe osiągnięcie, które świadczy o skuteczności podejmowanych działań zarówno prewencyjnych, jak
i operacyjnych.
Pragniemy wyrazić głęboką wdzięczność jednostkom ochrony przeciwpożarowej, firmom świadczącym usługi w zakresie ochrony ppoż. lasu oraz pracownikom Nadleśnictwa, za ich nieoceniony wkład w ochronę naszych pięknych lasów. Ich poświęcenie i determinacja pozwoliły zminimalizować straty i zachować piękno przyrody dla przyszłych pokoleń. Razem pokazaliśmy, że nawet wobec ekstremalnych wyzwań jesteśmy w stanie skutecznie chronić nasze wspólne dobro.
Tekst i foto: M.Hapnik-Ciechalska
