Asset Publisher
Zasoby leśne
Ile lasów jest w Nadleśnictwie Kliniska?
Nadleśnictwo Kliniska zarządza gruntami Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 23 870,41 ha. Lesistość obszaru znajdującego się w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa wynosi 33,4% i jest wyższa niż średnia lesistość kraju.
Jakie drzewostany przeważają w Nadleśnictwie Kliniska?
Na terenach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska przeważają drzewostany iglaste, w których dominującym gatunkiem jest sosna. Występują głównie na siedliskach borowych, stanowiących 74,8 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drzewostany liściaste, z przewagą gatunków takich jak brzoza, olsza, buk, dąb porastają siedliska lasowe i olsowe, stanowiące 25,2% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.
Ile lat mają drzewostany zarządzane przez Nadleśnictwo Kliniska?
Przeciętny wiek drzewostanu w Nadleśnictwie Kliniska wynosi 64 lata. Największą powierzchnię zajmują drzewostany w wieku
41-60 lat – 29,19 %, 61-80 lat – 16,69% i 81-100 lat – 16,96% a najmniejszą powierzchniowo grupę stanowią drzewostany w wieku 141-160 lat i starsze – 0,22 %.
Ile drewna jest w lasach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska?
Przeciętna zasobność drzewostanów zarządzanych przez Nadleśnictwo wynosi 280 m3/ha natomiast łącznie na gruntach leśnych „rośnie” ok. 6 295 845 m3 drewna i wielkość ta, dzięki prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, wciąż rośnie.
Ile warte są lasy?
Lasy są bezcenne. Poza oczywistym pożytkiem w postaci drewna, którego ilość jesteśmy w stanie obliczyć i wycenić, lasy pełnią szereg funkcji, których wartość jest bardzo trudna do oszacowania, jednak z pewnością wielokrotnie przewyższa wartość drewna. Można do nich zaliczyć m. in.:
– przyrodniczą – stanowią najbogatsze i najbardziej zróżnicowane ekosystemy; wpływają na zachowanie i powiększanie bioróżnorodności; – wodochronną – lasy działają jak wielki zbiornik retencyjny poprzez magazynowanie wody i opóźnianie jej spływu powierzchniowego przyczyniając się m. in. do redukowania zagrożenia powodziowego; pełnią również rolę „filtra” ograniczając i przeciwdziałając zanieczyszczeniu wody;
– glebochronną i glebotwórczą – chronią glebę przed nadmierną erozją, mogą być wykorzystywane do rekultywacji gleb zniszczonych np. poprzez górnictwo odkrywkowe;
– redukują negatywny wpływ immisji przemysłowych poprzez wyłapywanie szkodliwych gazów i pyłów;– pełnią funkcję rekreacyjną, wpływając na poprawę zdrowia fizycznego oraz psychicznego ludzi;– i wiele innych.
Tekst: R. Borowski
Asset Publisher
Zima w Puszczy Goleniowskiej
Zima w Puszczy Goleniowskiej
W lasach Puszczy Goleniowskiej nastała prawdziwa zima. Długowyczekiwany przez wszystkich śnieg, w końcu pokrył swym białym puchem korony i pnie drzew, niższe drzewa i krzewy oraz ściółkę leśną.
Warto przypomnieć, że śnieg jest opadem atmosferycznym. Powstaje w chmurach, gdzie w wyniku resublimacji para wodna krystalizuje się tworząc kryształki lodu. Następnie łączy się w płatki śniegu, a po opadnięciu na ziemię tworzy pokrywę śnieżną.
Język polski obfituje w wiele nazw i definicji zjawisk atmosferycznych. Wyróżniamy różne rodzaje opadów śnieżnych. Najbardziej spektakularne i efektowne są śnieżyce, czyli obfite opady śniegu. W połączeniu z silnym wiatrem tworzą zawieje. W przypadku występowania już pokrywy śnieżnej w połączeniu z silnym wiatrem powstaje zamieć śnieżna, która może być niebezpieczna ze względu na ograniczenie widoczności. Drobny opad w postaci małych ziarenek lodu poniżej średnicy 1 mm to śnieg ziarnisty. Większy opad kulistych bryłek (od 1 do 15 mm) tworzy krup śnieżne. Natomiast mogące wystąpić przez cały rok opadające bryłki lodu powyżej 15 mm to nic innego jak grad.
Zima to doskonały czas na spacery oraz edukację. Pokrywa śnieżna z radością informuje nas o żyjących w lesie dzkich zwierzętach, dzięki tropom widocznym na śniegu.
Zachęcamy do pobrania oraz korzystania podczas leśnych, zimowych wędrówek z kluczu do ropoznawania tropów zwierząt "Czyj to trop". W mgnieniu oka nudny spacer stanie się ciekawą, edukacyjną przygodą.