Asset Publisher Asset Publisher

Zasoby leśne

Ile lasów jest w Nadleśnictwie Kliniska?

Nadleśnictwo Kliniska zarządza  gruntami Skarbu Państwa  o łącznej  powierzchni 23 870,41 ha. Lesistość obszaru znajdującego się w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa wynosi 33,4% i jest wyższa niż średnia lesistość kraju.

Jakie drzewostany przeważają w Nadleśnictwie Kliniska?

Na terenach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska przeważają drzewostany iglaste, w których dominującym gatunkiem jest sosna. Występują głównie na siedliskach borowych, stanowiących 74,8 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drzewostany liściaste, z przewagą gatunków takich jak brzoza, olsza, buk, dąb porastają siedliska lasowe i olsowe, stanowiące 25,2% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.

Ile lat mają drzewostany zarządzane przez Nadleśnictwo Kliniska?

Przeciętny wiek drzewostanu w Nadleśnictwie Kliniska wynosi 64 lata. Największą powierzchnię zajmują drzewostany w wieku
41-60 lat – 29,19 %, 61-80 lat – 16,69% i 81-100 lat – 16,96% a  najmniejszą powierzchniowo grupę stanowią drzewostany w wieku 141-160 lat i starsze – 0,22 %.

Ile drewna jest w lasach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska?

Przeciętna zasobność drzewostanów zarządzanych przez Nadleśnictwo wynosi 280 m3/ha natomiast łącznie na gruntach leśnych „rośnie” ok. 6 295 845 m3 drewna i wielkość ta, dzięki prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, wciąż rośnie.

 

 

 

 

Ile warte są lasy?

Lasy są bezcenne. Poza oczywistym pożytkiem w postaci drewna, którego ilość jesteśmy w stanie obliczyć i wycenić, lasy pełnią szereg funkcji, których wartość jest bardzo trudna do oszacowania, jednak z pewnością wielokrotnie przewyższa wartość drewna. Można do nich zaliczyć m. in.:

– przyrodniczą – stanowią najbogatsze i najbardziej zróżnicowane ekosystemy; wpływają na zachowanie i powiększanie bioróżnorodności; – wodochronną – lasy działają jak wielki zbiornik retencyjny poprzez magazynowanie wody i opóźnianie jej spływu powierzchniowego przyczyniając się m. in. do redukowania zagrożenia powodziowego; pełnią również rolę „filtra” ograniczając i przeciwdziałając zanieczyszczeniu wody;

– glebochronną i glebotwórczą – chronią glebę przed nadmierną erozją, mogą być wykorzystywane do rekultywacji gleb zniszczonych np. poprzez górnictwo odkrywkowe;

– redukują negatywny wpływ immisji przemysłowych poprzez wyłapywanie szkodliwych gazów i pyłów;– pełnią funkcję rekreacyjną, wpływając na poprawę zdrowia fizycznego oraz psychicznego ludzi;– i wiele innych.

 

 Tekst: R. Borowski


Asset Publisher Asset Publisher

Back

„Podsumowanie akcji bezpośredniej w ochronie przeciwpożarowej lasu w roku 2024”

„Podsumowanie akcji bezpośredniej w ochronie przeciwpożarowej lasu w roku 2024”

Sezon pożarowy 2024 okazał się kolejnym, bardzo wymagającym na przestrzeni ostatnich latach, głównie ze względu na występujące okresowo wyjątkowo ekstremalne warunki atmosferyczne, które znacznie zwiększały ryzyko powstawania pożarów. Mimo tych trudności, dzięki sprawnemu zarządzaniu i zaangażowaniu wszystkich służb, udało się skutecznie ograniczyć skutki działania żywiołu na terenie Nadleśnictwa Kliniska.

W minionej akcji bezpośredniej w ochronie ppoż. lasu na terenie Nadleśnictwa powstało łącznie 45 pożarów, które objęły powierzchnię 3,32 ha. Dzięki szybkiej reakcji i pełnemu profesjonalizmowi wszystkich osób biorących udział w akcjach gaśniczych na terenach leśnych, średnia powierzchnia jednego pożaru wyniosła zaledwie 0,07 ha, charakteryzując pożar jako mały. To wyjątkowe osiągnięcie, które świadczy o skuteczności podejmowanych działań zarówno prewencyjnych, jak
i operacyjnych.

Pragniemy wyrazić głęboką wdzięczność jednostkom ochrony przeciwpożarowej, firmom świadczącym usługi w zakresie ochrony ppoż. lasu oraz  pracownikom Nadleśnictwa, za ich nieoceniony wkład w ochronę naszych pięknych lasów. Ich poświęcenie i determinacja pozwoliły zminimalizować straty i zachować piękno przyrody dla przyszłych pokoleń. Razem pokazaliśmy, że nawet wobec ekstremalnych wyzwań jesteśmy w stanie skutecznie chronić nasze wspólne dobro.

Tekst i foto: M.Hapnik-Ciechalska