Asset Publisher
urządzanie lasu
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot. R.Siarkiewicz-Hoszowski
Na zdjęciu widoczne są lasy nadleśnictwa z lotu ptaka/fot.R.Siarkiewicz-Hoszowski
Podstawą prowadzenia wielofunkcyjnej gospodarki leśnej w Lasach Państwowych, mającej na celu powszechną ochronę lasów, trwałość ich utrzymania przy ciągłym i zrównoważonym wykorzystaniu wszystkich ich funkcji oraz powiększanie zasobów leśnych jest plan urządzenia lasu. Jest to dokument opracowywany dla każdego nadleśnictwa na okres 10 lat (w uzasadnionych przypadkach może być opracowany na okres krótszy, np. w przypadku wystąpienia klęski żywiołowej), zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz określający cele i zadania prowadzonej gospodarki leśnej.
Plany urządzenia lasu wykonywane są przez specjalistyczne jednostki m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Po przeprowadzeniu konsultacji z udziałem społeczeństwa, plany urządzenia lasu zatwierdzane są decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu gospodarowania na terenach leśnych wraz ze wskazaniem celów i zadań do wykonania, uwzględniających zarówno aspekt przyrodniczy jak i ekonomiczny funkcjonowania nadleśnictwa oraz wszystkie funkcje lasu wymaga wykorzystania wiedzy z wielu dziedzin takich jak: ochrona przyrody, botanika, siedliskoznastwo, gleboznawstwo, klimatologia i in.
Sporządzenie planu urządzenia lasu poprzedzają prace terenowe, które polegają na dokładnej inwentaryzacji i ocenie stanu lasu. Wykonawca planu określa takie cechy lasu jak: struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W pracach tych wykorzystuje się najnowsze osiągnięcia techniki jak skaning laserowy, dane pozyskane z analizy zdjęć satelitarnych i lotniczych, NMT, NMPT. Dane uzyskane z pomiarów, analiz i obserwacji odzwierciedlane są m.in. na mapach numerycznych (LMN), będących częścią informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia zebrane dane.
W 2024 roku wykonano część prac typologicznych i fitosocjologicznych, które zostaną odzwierciedlone w nowym planie urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Kliniska obejmującego okres 2028 - 2037 r.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- Opis lasów i gruntów, w tym gruntów przeznaczonych do zalesienia
- Określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi)
- Analizę gospodarki leśnej w minionym okresie
- Program ochrony przyrody
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji urządzania lasu, do pobrania tutaj.
Aktualnie obowiązujący plan urządzenia lasu dla naszego nadleśnictwa, sporządzony na okres od 01.01.2018 r. do 31.12.2027 r. można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Asset Publisher
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
Wkrótce rusza akcja „Wieniec”
W dniach 4-12 marca Straż Leśna w całej Polsce przeprowadzi akcję pod kryptonimem „Wieniec”. Jest ona skierowana przeciwko nieprzestrzegającym prawa zbieraczom poroża oraz kłusownikom.
Jest to już cykliczna akcja Straży Leśnej, prowadzona przy wsparciu sił Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Łowieckiej.
Jej celem jest przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz pozostałych przejawów tzw. szkodnictwa łowieckiego, kontrola legalności skupu i obrotu zwierzyną, a także egzekwowanie, głównie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży, zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.
Działania strażników leśnych i pozostałych służb obejmą przede wszystkim patrolowanie terenów będących ostoją zwierzyny, obszarów zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża. Podczas patroli będą sprawdzać czy zbieracze poroża nie wkraczają np. na tereny rezerwatów czy w miejsca objęte zakazem wstępu, czy swoimi działaniami nie płoszą zwierząt i nie narażają ich na stres. Przy okazji kontrolować będą czy w terenie nie są rozstawiane wnyki. Kontrole obejmą także punkty skupu dziczyzny i legalne pochodzenie mięsa.
Poroże to twarda, kostna struktura, którą noszą samce krajowych jeleniowatych. Im większe i okazalsze tym lepiej świadczy o sile oraz możliwościach reprodukcyjnych samca. Oprócz funkcji reprezentacyjnej służy także jako broń podczas walk byków o samice. Po zakończeniu okresu godowego jest ono zrzucane. Proces zrzucania poroża odbywa się co roku – samiec gubi stare poroże, a w jego miejsce wyrasta nowe.
Zrzutami nazywamy poroże zgubione przez sarny, łosie, daniele i jelenie. Przełom lutego i marca ta czas, kiedy jelenie pozbywają się starego poroża. Jednocześnie to czas kiedy do lasu ruszają „łowcy zrzutów”.
Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem znalezione zrzuty możemy sobie zabrać jeśli zostały one znalezione na terenie lasów gospodarczych. Zbieranie zrzutów w rezerwatach i parkach narodowych jest nielegalne. Udając się do lasu na poszukiwanie zrzutów należy pamiętać również o miejscach, w których obowiązuje zakaz wstępu, mimo, że jest to las gospodarczy. Są to m.in. lasy do 4 m wysokości drzew czy tereny oznaczone jako „Ostoja zwierzyny”.
Nie wolno również tropić i płoszyć zwierząt aby zdobyć poroże. Niestety nie wszyscy zbieracze postępują etycznie. Tropią chmary jeleni, zmuszają je do ciągłego przemieszczania się co doprowadza do osłabienia zwierząt, którym i tak jest ciężko z uwagi na zimowe warunki i ograniczony dostęp do pożywienia.
O tym jak szukać zrzutów w lesie opowiada Zdobek w jednym z odcinków „Obliczy lasów:
