Asset Publisher
Lasy regionu
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.
Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.
Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
- w Krainie Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
- w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.
Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):
| - siedliska borowe | - 51,3 |
| - siedliska lasowe | - 44,2 |
| - olsy | - 4,5. |
Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):
| - sosna | - 77,6 |
| - świerk, daglezja | - 2,4 |
| - buk | - 5,0 |
| - dąb | - 5,6 |
| - brzoza | - 3,6 |
| - olsza | - 5,5 |
| - grab | - 0,1 |
| - pozostałe gatunki liściaste | - 0,2. |
Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.
Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.
Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.
Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie
Asset Publisher
Jak pogodzić ogień z wodą?
Jak pogodzić ogień z wodą?
fot.R.Siarkiewicz-Hoszowski
fot.R.Siarkiewicz-Hoszowski
fot. R. Siarkiewicz-Hoszowski
fot. R. Siarkiewicz-Hoszowski
Chociaż człowiek jest nierozerwalną częścią otaczającego nas świata i elementem przyrody, to nigdy wcześniej w dziejach nie zmieniał swojego otoczenia tak szybko, jak w ostatnich latach.
Jednym z takich przykładów jest budowa i przebudowa sieci dróg na terenie naszego kraju, która zaczyna coraz bardziej zmieniać nasz krajobraz, ale też równocześnie jest oznaką postępu cywilizacyjnego i ma bezpośredni wpływ na tempo, jakość podróżowania i transportu towarów,
a zwłaszcza na podniesienie poziomu naszego bezpieczeństwa.
Niestety, bardzo często takie działania muszą wiązać się z ludzką ingerencją w środowisko.
I dlatego tak istotne jest tutaj wyważenie wszelkich za i przeciw.
Tak jest i tym razem.
Na terenie Nadleśnictwa Kliniska właśnie trwają intensywne prace związane z usuwaniem drzewostanów pod modernizację drogi E28/3, która po przebudowie stanie się drogą ekspresową S3.
Prace, które my leśnicy, jesteśmy zobligowani wykonać w ramach etapu przygotowawczego tej inwestycji polegają na usunięciu drzew i krzewów i zabraniu biomasy z terenu objętego pracami. Cięcia prowadzone są zarówno pod nowe węzły, pod drogę główną i wspomagające, ale też, co warte jest podkreślenia, pod przejścia dla zwierzyny.
I tutaj, poza korzyściami, wcześniej wymienionymi z punktu widzenia użytkownika nowoczesnych dróg, pojawia się też potencjalnie pozytywny wpływ na środowisko.
Od wielu lat obserwujemy na tym, mocno zalesionym terenie, znaczne ilości kolizji pojazdów
z wędrującymi drogami zwierzętami. Na tzw. „trójce” giną wszystkie, które w okolicy spotkać możemy. Jelenie, sarny, dziki, inne, mniejsze ssaki, ale też płazy i gady. Giną też wilki, które coraz liczniej występują w lasach zarządzanych przez Nadleśnictwo Kliniska. Dla nich wszystkich, wbrew pozorom, budowa nowej wygrodzonej drogi, a w ślad za tym dwóch dużych górnych przejść dla zwierzyny, oraz kilka małych pod drogą, jest szansą na przeżycie.
Budowy dróg nie powstrzymamy.
Istotne jest, aby to robić z jak najmniejszym obciążeniem, wciąż zmieniającego się pod naszym wpływem, świata.
Tekst: R. Siarkiewicz-Hoszowski
