Asset Publisher
Historia nadleśnictwa
Obejście nadleśnictwa składało się z: dwupiętrowego domu mieszkalnego z poddaszem i tarasem, budynku biurowego, obory, warsztatu kołodziejskiego, garażu, stodoły, parku i pastwiska. Na podwórzu znajdował się stojący do dziś pomnik przyrody–sędziwa lipa. Budynek obecnego nadleśnictwa wybudowano w 1910 roku.
Na przełomie XIX i XX wieku Nadleśnictwem kierował Królewski Nadleśniczy Eugen Kruger. Po nim nadleśnictwo przejął Nadleśniczy Scherließ i kierował nim do 01.08.1939. W okresie wojny Nadleśnictwem zarządzał Rudi Brehm aż do 05.03.1945r.Nadleśnictwo liczyło wówczas 5000 hektarów i było podzielone na 5 leśnictw: Püttkrug (Pucice), Rörchen (Rurka), Hornskrug (Rzęśnica – miejscowość nie istnieje a była w miejscu skrzyżowania drogi krajowej nr 3 z drogą do Załomia), Unter Karlsbach (Łęsko),Ober Karlsbach. Na 98 % powierzchni rosła sosna. Resztę stanowiły dąb i buk – po 1%. Pracownikami Nadleśnictwa była ludność z okolicznych miejscowości. W okresie wojny pracowało 30 francuskich jeńców wojennych.
Granice nadleśnictwa:
- zachodnia – Hornskrug (Rzęśnica) – Nadleśnictwo - Püttkrug (Pucice) – dworzec w Rurce – od dworca 2,5 km w kierunku Goleniowa
- północna – od tamtego punktu aż do Iny
- wschodnia – wzdłuż Iny do Ober Karlsbach i Sowna (Hinzendorf)
- południowa – autostradą Szczecin – Stargard do Rzęśnicy
Z relacji syna nadleśniczego Gerda Brehme wynika, że nadleśnictwo nie ucierpiało na skutek nalotów aliantów na Szczecin i okolice. Jedynym nalotem zagrażającym lasom Nadleśnictwa było bombardowanie, powstałej w latach 30-tych XX wieku, fabryki silników lotniczych Junkersa. Już wtedy na terenie Nadleśnictwa znajdowały się 2 wieże strażackie widoko-meldunkowe wyposażone w łączność telefoniczną!!! Jedna z nich znajdowała się w Rzęśnicy, druga w Łęsku w Załomiu. Na terenie obecnej siedziby nadleśnictwa wcześniej zlokalizowany był klasztor. Obiekt, w którym obecnie mieści się biuro Nadleśnictwa Kliniska w okresie przed II wojną światową był budynkiem mieszkalnym, w którym mieszkał nadleśniczy z rodziną. Obok budynku obecnego nadleśnictwa w lesie w kierunku południowo-wschodnim znajdował się grobowiec z XIX wieku wykonany z czarnego marmuru (zniszczony przez wandali w latach 1975-1980), w którym spoczywały szczątki jednego z nadleśniczych. Obok pomnika przyrody – „Lipy Anny" znajdowały się dobrze wychłodzone piwnice używane jako miejsce przechowywania żywności. Budynek został przeznaczony na biuro nadleśnictwa w latach 60-tych, w części na biuro, a w części na mieszkania nadleśniczego i głównego księgowego. W miarę rozrostu obsady nadleśnictwa mieszkania były likwidowane i ostatecznie w 1997 roku budynek w całości przeznaczono na biura i pod obiekty LKP-u.Wcześniej nadleśnictwo mieściło się w innym budynku na terenie wsi Kliniska. Biuro nadleśnictwa mieściło się w obiekcie, w którym obecnie znajduje się sala wystawowa i sala edukacyjna.
HISTORIA OD 1945 ROKU
Nadleśnictwo Kliniska zostało utworzone w 1945r. pod nazwą Wrzosowa, z byłych terenów leśnych stanowiących grunty Lasów Państwowych oraz lasów upaństwowionych w skład których weszły lasy miasta Szczecin Dąbie, miasta Stargard jak również prywatnej własności majątkowej i wiejskiej.
Pierwotna powierzchnia nadleśnictwa wynikająca z prowizorycznego planu urządzania lasu opracowanego na lata 1952-1964 wynosiła 8744 ha.
Gospodarka pierwszych lat okresu powojennego charakteryzowała się dążeniem do likwidacji szkód z okresu wojny.
Na terenie dawnego Nadleśnictwa Wielgowo utworzonego w 1945r. z uwagi na skutki działań powojennych – wielkoobszarowe pożary terenów leśnych o powierzchni ponad 1000 ha drzewostanów sosnowych realizowano odnowienia w wyniku czego powstały dwa duże kompleksy równowiekowych drzewostanów sosnowych stanowiących znaczną część obecnego Leśnictwa Wielgowo i Leśnictwa Załom.
Przystąpiono do odnowień zaległych halizn oraz usuwania płazowizn.
W latach 1955-1962 występowały zagrożenia od szkodników pierwotnych (szczygonia chojnówka i poproch cetyniak), które zwalczono chemicznie na powierzchni 330 ha.
Nadleśnictwo Kliniska w aktualnych granicach zostało utworzone z dniem 01 kwietnia 1972r. z połączenia dawnych Nadleśnictw: Kliniska, Wielgowo i południowej części Nadleśnictwa Goleniów. Grunty nadleśnictwa położone są w województwie zachodniopomorskim.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Kliniska wynosi 71341 ha i obejmuje teren gmin: Goleniów, Stargard, Kobylanka, Maszewo, Stara Dąbrowa, Stare Czarnowo oraz miast: Szczecin i Goleniów.
Asset Publisher
"Czerwony Alarm! Wysokie zagrożenie pożarowe w obliczu suszy"
"Czerwony Alarm! Wysokie zagrożenie pożarowe w obliczu suszy"
Trwający od połowy marca sezon pożarowy jest dla leśników wyjątkowo trudny – od kilku tygodni nie mamy opadów deszczu, a także po raz pierwszy od lat w tym okresie, odnotowaliśmy trzeci, najwyższy stopień zagrożenia pożarowego lasu. To oznacza, że wilgotność ściółki w naszych lasach spadła do niebezpiecznego poziomu 10%. Co gorsza, silny wiatr tylko potęguje ryzyko, sprawiając, że pożar może rozprzestrzenić się błyskawicznie, stwarzając zagrożenie nie tylko dla przyrody, ale także dla życia i mienia ludzi. Obecna sytuacja wskazuje na rekordową suszę, co wymaga szczególnej uwagi i odpowiedzialności od każdego z nas.
Dotychczas odnotowaliśmy już 18 pożarów na łącznej powierzchni 1,64 ha. Biorąc pod uwagę upływ czasu, średnio co drugi dzień wystąpił pożar na terenach leśnych Nadleśnictwa Kliniska, a zagrożenie z dnia na dzień nieustannie rośnie.
Apelujemy do wszystkich odwiedzających nasze lasy o ogromną ostrożność. Obowiązuje bezwzględny zakaz używania otwartego ognia w lesie oraz w odległości 100 metrów od jego granicy. Ogniska, grille, czy palenie papierosów w lesie mogą być początkiem katastrofy. Każda iskra jest w stanie zapoczątkować pożar, który może w krótkim czasie objąć znaczny obszar.
Lasy to nasze wspólne dobro, które oferuje ciszę, spokój, ale także niezrównane piękno. Zachęcamy do ich odwiedzania, ale z pełnym szacunkiem dla natury i w trosce o bezpieczeństwo. Apelujemy o rozwagę, zgłaszanie wszelkich niepokojących sytuacji i informowanie nadleśnictwa o możliwych zagrożeniach.
Bądźmy odpowiedzialni, dbajmy o lasy – nie pozwólmy, by ogień je zniszczył!
Tekst i foto M.Hapnik-Ciechalska