Asset Publisher Asset Publisher

Zasoby leśne

Ile lasów jest w Nadleśnictwie Kliniska?

Nadleśnictwo Kliniska zarządza  gruntami Skarbu Państwa  o łącznej  powierzchni 23 870,41 ha. Lesistość obszaru znajdującego się w terytorialnym zasięgu Nadleśnictwa wynosi 33,4% i jest wyższa niż średnia lesistość kraju.

Jakie drzewostany przeważają w Nadleśnictwie Kliniska?

Na terenach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska przeważają drzewostany iglaste, w których dominującym gatunkiem jest sosna. Występują głównie na siedliskach borowych, stanowiących 74,8 % powierzchni leśnej Nadleśnictwa. Drzewostany liściaste, z przewagą gatunków takich jak brzoza, olsza, buk, dąb porastają siedliska lasowe i olsowe, stanowiące 25,2% powierzchni leśnej Nadleśnictwa.

Ile lat mają drzewostany zarządzane przez Nadleśnictwo Kliniska?

Przeciętny wiek drzewostanu w Nadleśnictwie Kliniska wynosi 64 lata. Największą powierzchnię zajmują drzewostany w wieku
41-60 lat – 29,19 %, 61-80 lat – 16,69% i 81-100 lat – 16,96% a  najmniejszą powierzchniowo grupę stanowią drzewostany w wieku 141-160 lat i starsze – 0,22 %.

Ile drewna jest w lasach administrowanych przez Nadleśnictwo Kliniska?

Przeciętna zasobność drzewostanów zarządzanych przez Nadleśnictwo wynosi 280 m3/ha natomiast łącznie na gruntach leśnych „rośnie” ok. 6 295 845 m3 drewna i wielkość ta, dzięki prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, wciąż rośnie.

 

 

 

 

Ile warte są lasy?

Lasy są bezcenne. Poza oczywistym pożytkiem w postaci drewna, którego ilość jesteśmy w stanie obliczyć i wycenić, lasy pełnią szereg funkcji, których wartość jest bardzo trudna do oszacowania, jednak z pewnością wielokrotnie przewyższa wartość drewna. Można do nich zaliczyć m. in.:

– przyrodniczą – stanowią najbogatsze i najbardziej zróżnicowane ekosystemy; wpływają na zachowanie i powiększanie bioróżnorodności; – wodochronną – lasy działają jak wielki zbiornik retencyjny poprzez magazynowanie wody i opóźnianie jej spływu powierzchniowego przyczyniając się m. in. do redukowania zagrożenia powodziowego; pełnią również rolę „filtra” ograniczając i przeciwdziałając zanieczyszczeniu wody;

– glebochronną i glebotwórczą – chronią glebę przed nadmierną erozją, mogą być wykorzystywane do rekultywacji gleb zniszczonych np. poprzez górnictwo odkrywkowe;

– redukują negatywny wpływ immisji przemysłowych poprzez wyłapywanie szkodliwych gazów i pyłów;– pełnią funkcję rekreacyjną, wpływając na poprawę zdrowia fizycznego oraz psychicznego ludzi;– i wiele innych.

 

 Tekst: R. Borowski


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

A już była wiosna!

A już była wiosna!

Wbrew naszym oczekiwaniom, zima postanowiła jeszcze trochę u nas pobyć. A już było tak pięknie, słońce, przyjemne ciepełko i ptaszki śpiewające wszędzie wokół. Kwiecień, jak to plecień, postanowił pokazać, że nie czas jeszcze na cienkie ubrania i odwieszenie kurtek do szaf na następnych kilka miesięcy. Budzimy się przez ostatnie kilka dni i wyglądając przez okno widzimy świeży śnieg. Co prawda znika zazwyczaj do południa, ale takie ma być jeszcze przynajmniej kilka następnych dni.

My, leśnicy, nie mamy jednak już czasu czekać na ciepłą, słoneczną wiosnę. Rośliny nie wstrzymają swego wzrostu i rozwoju liści, a gdy to nastąpi po ociepleniu, to będzie to prawdziwy „wybuch zieloności”. Dlatego też, nie zważając na pogodę zajmujemy się sadzeniem nowego pokolenia lasu wszędzie tam, gdzie utrudnione byłoby jego naturalne odnowienie. Nie zostanie nawet mały kawałek powierzchni, gdzie nie pojawi się młody, a z czasem coraz starszy las. Mamy na to ustawowe 5 lat i ZAWSZE dotrzymujemy tego terminu. I tak już od wielu pokoleń, zarówno lasu, jak i nas leśników, przyczyniamy się do powstania drzewostanów jak najlepiej dostosowanych do siedlisk, jeśli chodzi o skład gatunkowy.

Robimy wszystko, jak tylko potrafimy najlepiej, aby pogodzić wszystkie funkcje lasu.

Te społeczne, ochronne, klimatyczne, wypoczynkowe, jak i te produkcyjne.

Zarówno las, w każdej jego fazie rozwojowej, jak i drewno – najbardziej ekologiczny z surowców, potrzebne są nam wszystkim!

Tekst: R. Siarkiewicz-Hoszowski