Użytki ekologiczne
Na terenie Nadleśnictwa Kliniska istnieje 11 użytków ekologicznych:

• „Żabie uroczysko na Ziemi Stargardzkiej"- bagno o powierzchni 0,44 ha, biotop wodno-lądowy ze szczególnie cenną herpetofauną. Użytek usytuowany jest pomiędzy Stargardem a Żarowem w Gminie Stargard. Wśród gatunków płazów i gadów występujących na użytku występują: ropucha szara, żaba moczarowa, żaba trawna, żaba wodna, rzekotka drzewna, jaszczurka zwinka, zaskroniec zwyczajny.
• „Dolina rzeki Iny" – o powierzchni 177,86 ha, biegnący wzdłuż rzeki Iny. Użytek został podzielony z względu na podział administracyjny gmin. Jednak przebieg obu użytków jest scalony i tworzy on spójną całość. Jest to tylko kolejny dowód na to, że ochrona przyrody jest zawsze ponad podziałami.
• "Dolina rzeki Iny II" - o powierzchni 39,59 ha. Oba Użytki o bogatych walorach florystycznych i faunistycznych oraz różnorodnych zbiorowiskach szuwarowych i łąkowych. Występuje tu liczna populacja storczyków (ponad 1000 egzemplarzy) Dactylorhiza latifolia i Dactyliorhiza majalis. Łąki i pastwiska stanowią cenną bazę pokarmową dla zwierzyny płowej i czarnej. Zróżnicowana mozaika kwitnących wiosną latem fitocenoz łąkowych stwarza niepowtarzalne efekty kolorystyczne wpływające na piękno krajobrazu. Dodatkowych walorów krajobrazowych dostarcza sam charakter Iny. Będąc rzeką naturalną i nie regulowaną, przynajmniej raz w roku w okresie jesienno-wiosennym okresowo wylewa, tworząc szerokie rozlewiska.
• Torfowisko mszarne Jankowo o powierzchni 1,09 ha, położony na skraju Puszczy Goleniowskiej. Użytek to śródleśne torfowisko mszarne. Torfowisko jest w całości zadrzewione, przy czym stare sosny zastąpiły młodsze brzozy omszone. W podszycie dość licznie rośnie kruszyna pospolita. Runo tworzy na całym obszarze liczna wełnianka pochwowata, lokalnie w miejscach silnie zabagnionych rośnie czermień błotna. W całym obiekcie rozproszone rośnie bagno zwyczajne, nielicznie także: borówka bagienna, żurawina i wełnianka wąskolistna.
• Śródleśne Mokradło w Poczerninie o powierzchni 0,45 ha, położony na północ od miejscowości Poczernin, ustanowiony Uchwałą Rady Gminy Stargard z dnia 27.04.2018r. Na stokach w otoczeniu las o charakterze grądowym z drzewostanem z dominacją takich gatunków jak: dąb szypułkowy Quercus robur, brzoza brodawkowata Betula pendula, w podszycie z leszczyną pospolitą Corylus avellana, kruszyną pospolitą Frangula alnus, w runie z: kłosownicą leśną Brachypodium sylvaticum, nerecznicą samczą Dryopteris filix-mas, kuklikiem pospolitym Geum urbanum, bodziszkiem cuchnącym Geranium robertianum, wietlicą samczą Athyrium filix-femina. Centralną część mokradła zajmuje wyspa mszarna porośnięta brzozą omszoną Betula pubescens i olszą czarną tworząc zbiorowisko o charakterze olsu torfowcowego Sphagno squarrosi-Alnetum.
• Użytek ekologiczny „UE -5" o powierzchni 1,18 ha to bezodpływowe zagłębienie położone w otoczeniu wzniesień porośniętych kwaśną buczyną Luzulo pilosae-Fagetum od północy, poza tym drzewostanami sosnowymi. W całości niemal pokryte jest mszarem torfowcowym z wełnianką pochwowatą Eriophorum vaginatum. Jeszcze kilkanaście lat temu mszar był niemal bezleśny, obecnie mocno porasta młodymi okazami sosny zwyczajnej Pinus sylvestris i brzozy omszonej Betula pubescens. Obiekt położony jest w obszarze o znaczeniu wspólnotowym w sieci Natura 2000 „Wzgórza Bukowe" (PLH320020)
• Użytek ekologiczny „UE - 6" o powierzchni 1,42 ha, to torfowisko mszarne otoczone kwaśna buczyną Luzulo pilosae-Fagetum. Centralną część torfowiska zajmuje silnie uwodniony mszar porastający brzozą omszoną Betula pubescens. Mszar torfowca kończystego Sphagnum fallax porastają przemiennie w różnych miejscach jako gatunki dominujące: wełnianka wąskolistna Eriophorum angustifolium, wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum i turzyca dzióbkowata Carex rostrata. Obiekt położony jest w obszarze o znaczeniu wspólnotowym w sieci Natura 2000 „Wzgórza Bukowe" (PLH320020).
• Użytek ekologiczny „UE - 7" o powierzchni 0,69 ha, to głębokie, owalne obniżenie bezodpływowe stanowiące kociołek mszarny otoczony borem subatlantyckim. Na skraju mszaru wąski pas zajmuje zbiorowisko z dominacją trzęślicy modrej Molinia caerulea. W części środkowej znajduje się mszar z torfowcem kończystym Sph. fallax porośnięty głównie przez wełniankę pochwowatą Eriophorum vaginatum, z obfitym udziałem trzęślicy modrej Molinia caerulea i silnie rosnącego oraz obficie się obsiewającego tu bagna zwyczajnego Ledum palustre.
• Użytek ekologiczny „UE -8" o powierzchni 0,89 ha, to śródleśne torfowisko mszarne w otoczeniu drzewostanów sosnowych na siedliskach kwaśnych buczyn. Mszar otacza wąski pas trzęślicy modrej Molinia caerulea na granicy siedlisk mineralnych   i torfowiska, a bliżej środka zbiorowisko z sitem rozpierzchłym Juncus effusus. Na obrzeżach płaty tworzy płonnik pospolity Polytrichum commune, występuje tu też torfowiec błotny Sphagnum palustre. Całą środkową część torfowiska zajmuje mszar z wełnianką pochwowatą Eriophorum vaginatum i torfowcem kończystym Sphagnum fallax. Obiekt położony jest w obszarze o znaczeniu wspólnotowym w sieci Natura 2000 „Wzgórza Bukowe" (PLH320020).
• Użytek ekologiczny „UE -9" o powierzchni 0,91 ha to torfowisko mszarne w głębokim, bezodpływowym zagłębieniu, dookoła otoczona drzewostanami sosny zwyczajnej Pinus sylvestris i brzozy brodawkowatej Betula pendula. Wzdłuż brzegu mineralnego wąski pas zbiorowiska z trzęślicą modrą Molinia caerulea. Centralny mszar otacza szeroki, silnie uwodniony okrajek z bardzo licznie występującym w nim drapieżnym pływaczem drobnym Utricularia minor oraz warnstorfią pływającą Warnstorfia fluitans. Luźne, łatwo przerywające się pło tworzą jako gatunki lokalnie dominujące: trzcinnik lancetowaty Calamagrostis canescens, sit rozpierzchły Juncus effusus i turzyca nitkowata Carex lasiocarpa. Towarzyszą im takie gatunki jak: tojeść bukietowa Lysimachia thyrsiflora, wełnianka wąskolistna Eriophorum angustifolium, manna jadalna Glyceria fluitans, okrężnica bagienna Hottonia palustris, siedmiopalecznik błotny Comarum palustre.
• Użytek ekologiczny „Torfowisko Mszarne Jankowo II" o powierzchni 1, 10 ha, stanowi cenne siedliska przyrodnicze bory i lasy bagienne oraz torfowiska przejściowe i trzęsawiska. Użytek ekologiczny to również miejsce występowania stanowisk chronionych roślin – bagno zwyczajne Ledum palustre, rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia, torfowiec ostrolistny Sphagnum capillifolium, torfowiec wąskolistny Sphagnum angustifolium, widłoząb miotłowy Dicranum scoparium, torfowiec kończysty Sphagnum fallax, płonnik pospolity Polytrichum commune, borówka bagienna Vaccinium uliginosum, wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum. Ustanowienie powyższego użytku ekologicznego pozwala na pełniejsze zabezpieczenie torfowiska przed zniszczeniem, a zakazy wymienione w przedmiotowej uchwale mają na celu utrzymanie walorów przyrodniczych terenu i nie pogarszanie jego stanu.