Przemierzając las watro zwrócić uwagę na to, co kryje się pod naszymi nogami i nie chodzi o grzyby, po które jesienną porą tak chętnie się schylamy. Podczas spaceru na fragmencie starego pnia udało mi się zaobserwować spacerującego bycznika (Typhaeus typhoeus). Chrząszcz z rodziny Gnojarzowate (Geotrupidae) „uzbrojony” jest w trzy rogi, to cecha charakterystyczna wyróżniająca go spośród innych gatunków. Samiec na przedpleczu posiada trzy wyrostki, w tym jeden krótszy na środku. Bycznik, jak przystało na kuzyna żuka leśnego, żywi się odchodami ssaków, które gromadzi w długich korytarzach pod ziemią. Postać dorosłą można spotkać od jesieni do wiosny w lasach sosnowych, na wrzosowiskach. Ze względu na nieliczne występowanie, głównie na zachodzie kraju, został wpisany na Czerwoną listę zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce z kategorią NT (near threatened) – bliski zagrożenia.

Tekst i foto: Marta Drozda